Marisol Doyle, Meksika'nın Sonora kentinde çocukluğunda yediği pizzalarda yaygın olarak görülen donmuş hamur ve konserve mantarlara aldırış etmedi. Rahatlatıcı bir yemekti.
“Ama bir yetişkin olarak” dedi, “Daha iyi bir şey istedim.”
Bayan Doyle'un daha iyi pizzayla ilgili ilk deneyimi 2006 yılında Phoenix'teki Pizzeria Bianco'daydı ve muhtemelen sizinkine çok benziyordu. Mozzarella su birikintilerine dönüşüyor. Taze fırıncı ekmeğini anımsatan bir kabuk. Bu özellikler, artık büyük Amerikan şehirlerinin vazgeçilmezi haline gelen odun ateşinde pişirilen pizzacılarda servis edilen Napoliten pizzacılarda da bulunabilir.
Son yıllarda, restoran kültürüne genellikle ulusal zincirlerin hakim olduğu güney Illinois ve New England kıyılarından kırsal Wisconsin ve Oregon'a kadar küçük topluluklara yemek yiyenleri çekerek şehirlerin dışında temel bir ürün haline geldiler. Kabarcıklı kabukları, fesleğen dalları ve sıcak ballı soslarıyla tüm bu özenle hazırlanmış turtalar, Amerikalılara genellikle karton kutudan yenen bir yemekten daha fazlasını talep edebileceklerini ve ABD Bakanlığı'na göre neredeyse herkesin her gün yediğini gösterdi. Tarım araştırmalarının insanları tüketiliyor.
Bu geniş ilgi, pizzacı açmanın nispeten düşük maliyeti ve kaliteli pizza yapmak için gereken becerileri edinme kolaylığı ile birleştiğinde, bu yemeği şeflerin seslerini duyurmaları ve aynı zamanda geçimlerini sağlamaları için benzersiz derecede etkili bir yol haline getirdi. zaman. 1988'de Pizzeria Bianco'yu açan Chris Bianco, yakın zamana kadar harika Napoli pizzası yapmak isteyen şeflerin İtalya'ya seyahat etmekten başka seçeneği olmadığını söylüyor.
Ülkenin tartışmasız en etkili pizzaiolo'su olan Bay Bianco, “Bugün tek yapmanız gereken kaydırıp öğrenmek ve istediğiniz şehre, istediğiniz yere harika pizzalar getirebilirsiniz” dedi.
Bunu takip eden rönesans, Amerika Birleşik Devletleri'nde pizzanın her zamankinden daha iyi olmasıyla sonuçlanmadı. Aynı zamanda ülkeyi dünyanın en iyi pizzasına ya da en azından Bay Bianco'nun tahminine göre “en odaklı ve stil açısından en çeşitli” pizzacı koleksiyonuna ev sahipliği yaptı.
Hiç şüphe yok ki Amerikan pizzası her yerde olduğundan daha iyi. Bu aynı zamanda Bayan Doyle'un geçen yıl Leña Pizza + Bagels'i açtığı Cleveland, Mississippi için de geçerli.
Pizzacı, nadir görülen bir mutfak olgusunun parçası: Büyük şehirlerin mutfak kültüründen doğan ve şehir merkezlerinde de kaybolmayan bir restoran trendi. Leña, Cotton Row adlı bir caddede küçük bir kasaba mağazasının önünde olması dışında pek çok gösterişli kentsel trattoria'ya benziyor.
Leña'nın ruhani akrabaları arasında, Los Angeles'taki Tokyo'dan etkilenen neo-Napoliten pizzacı Pizzeria Sei; Gloucester, Massachusetts'te bir pizzacı-istiridye barı olan Short & Main; Washington, DC'de bir Levanten fırın-pizzacısı olan Yellow; ve Mount Vernon, Iowa'daki Lincoln Wine Bar.
Bu restoranların karakteri ve yemekleri büyük ölçüde farklılık gösterse de, hemen hemen hepsi, ortak paydası esnek, lezzetli bir kabuk olan, kültürler arası yemek karışımıyla karakterize edilir.
Leña's'da margherita ve pepperoni (adını Bayan Doyle'un kocası ve iş ortağı Rory'den alan “Pepperrory” gibi) beklenen, popüler pizzaların yanı sıra mevsimlik ürünler ve Sonoran da dahil olmak üzere Bayan Doyle'un Meksika köklerine ağırlık veren turtalar da var. domates sosu Kızartılmış fasulyeler değiştirilir ve kavrulmuş jalapenolardan yapılan ev yapımı salsa ile süslenir.
Leña, kırsal Mississippi Deltası'nda bir destinasyon haline geldi. Çoğunlukla pop-up restoran olarak kullanıldığından, açılmadan önce bile büyük ilgi görmüştü. Bayan Doyle, Scuola di Pizzaioli ve Associazione Verace Pizza Napoletana'da pizza yapmayı öğrendiği İtalya'nın Napoli kentinden döndükten sonra Leña için planlarını kamuoyuna açıkladığını hatırlıyor.
Bayan Doyle, “İnsanlar Walmart'ta yanıma gelip restoranın ne zaman açılacağını soruyordu” dedi.
Süslü pizzalar Amerika Birleşik Devletleri'nde yeni bir şey değil. 1980'lerin başından bu yana Rhode Island'ın Providence kentindeki Chez Panisse Café, Spago, Beverly Hills ve Al Forno'nun menülerinde yer alıyorlar. 2003 yılında Bay Bianco, James Beard Vakfı'ndan bölgesel yemek pişirme ödülünü kazanan ilk pizzaiolo oldu.
Ancak mevcut pizza patlamasının ilk parıltısı, San Francisco'daki A16, Washington DC'deki 2 Amy's ve Brooklyn'deki Franny's gibi eklektik, sofistike mahalle restoranlarının ikiye katlandığı pizzacıların açıldığı 2000'li yıllara kadar gelmedi. Tandy Wilson o sırada Kaliforniya'da yemek pişiriyordu; öğle ve ara sıra akşam yemeklerinde pizza servisi yapan, odun ateşinde çalışan fırına sahip ünlü Napa Vadisi restoranı Tra Vigne de dahil.
Wilson memleketi Nashville'e döndüğünde pizzanın yaratıcılık için bir araç olabileceğine ikna oldu. Bunları, 2007'de açılan Güney aksanlı bölgesel bir İtalyan restoranı olan City House adlı restoranının merkezi bir parçası haline getirdi. Ayrıca pizzanın daha geniş bir müşteri kitlesinin ilgisini çekeceğini de hissetti.
Wilson, “Pizza bizim için oyun alanını biraz genişletmenin ve masaya daha fazla insan getirmenin bir yoluydu” dedi.
Aniden şefin işlettiği pizzacı bir trend haline geldi. Bushwick, Brooklyn'deki Roberta's ve California, Venedik'teki Gjelina gibi restoranlar, geleneksel olarak beyaz masa örtüsü restoranlarına özgü övgüyü topladı. 2011 Haberler incelemesinde Sam Sifton, 2008'de ısıtma veya içki ruhsatı olmadan açılan Roberta's'ı “Amerika Birleşik Devletleri'ndeki en sıra dışı restoranlardan biri” olarak nitelendirdi.
John Hall, geleneksel lüks restoranlardaki diğer birçok şef gibi, bu yeni pizzacı türünün popülerleşmesini ilgiyle izledi. Restoran tarzını beğendi çünkü konaklama çalışanından restoran sahibine geçişin uygun maliyetli bir yolunu sunuyordu. Aralarında Gramercy Tavern ve Per Se'nin de bulunduğu New York'un en beğenilen restoranlarından bazılarında 10 yıl boyunca çalışan şef, kendi işinin ve evinin sahibi olmak istiyordu.
Sonunda Hall, şehrin en ünlü şeflerinden birinin bir daire satın almak için kayınpederinden borç para almak zorunda kaldığını duyduktan sonra böyle bir şeyin New York'ta olmayacağı sonucuna vardı. 2014 yılında memleketi Birmingham, Alabama'da Post Office Pies'ı açmak için şehirden ayrıldı.
Bay Hall, kendisinin ve ortakları Mike Wilson ve Brandon Cain'in dış yatırımcılar olmadan açtığı odun ateşinde pişirilen pizzacı hakkında “Gösterişli cam eşyalara, masa örtülerine ve lüks bir restoran açmanın getirdiği tüm masraflara ihtiyacım yoktu” dedi. “Bana gerçekten kendi işimin patronu olma fırsatını verdi.”
Birçok ev aşçısının da keşfettiği gibi, aşçılık okuluna gitmeden veya bir restoranın mutfağında çalışmadan pizza yapmayı öğrenebilirsiniz. Bu nedenle bu yemek giderek daha fazla insana şef veya restoran sahibi olmanın alternatif bir yolunu sunuyor.
Ann Kim, eşi ve iş ortağı Conrad Leifur ile 2010 yılında Minneapolis'te Pizzeria Lola'yı açtığında hiç restoranda çalışmamıştı. Bugün, Bayan Kim beğenilen bir şef ve kendi memleketi Güney Kore'nin lezzetlerini öne çıkaran bir pizzacı olan Young Joni de dahil olmak üzere çok sayıda saygın restoran açtı.
Bayan Kim, 2019'da Haber'a verdiği bir röportajda “Yemek istediğim türde pizza yapıyorum” dedi. “Kimse bana bunu Koreli olduğum için yapamayacağımı söylemedi.”
Restoran, Güney Philadelphia'daki Meksika-Amerikan San Lucas Pizzeria, Portland, Oregon'daki Asya esintili Hapa Pizza ve Arjantinli mini zincir Boludo dahil olmak üzere, İtalya dışındaki ülkelerin mutfağından ilham alan, giderek büyüyen bir pizzacı grubunun parçasıdır. Minneapolis'te.
Yeni nesil ikna edici pizzacıların hepsi odun fırını kullanmıyor. Khurshed Ahmed, öncelikle Domino's gibi zincir restoranlarda çalıştıktan sonra Michigan, Hamtramck'ta Amar Pizza'yı açtı. Amar, Ahmed'in doğduğu Bangladeş'ten gelen malzemeler kullanılarak gazlı fırında pişirilen hem ince hem de Detroit tarzı pizzalar sunuyor. Tipik pizzalardan birinin sosu, Bangladeş'te yaygın olarak bulunan, kurutulmuş karides, hamsi, kavrulmuş sarımsak ve kişnişten oluşan bir Hint turşusudur.
Amar'ın menüsündeki tek Bengal etkisi bu değil. Ahmed, “Birçok pizzacı makarna sunuyor” dedi. “Bangladeşli bir pizzacı olduğumuz için biryani yiyebileceğimizi düşündüm.”
Amerika'nın kırsal kesimindeki en iyi pizzalardan bazıları çok amaçlı kuruluşlardan geliyor. Brooksville, Maine'deki Tinder Hearth gibi fırınlar; Un ve Çiçek, St. Joseph, Minn.; ve White Salmon, Washington'daki White Salmon Baking Co., belirli gecelerde servis ettikleri pizzalarla tanınıyor.
Ava, Illinois'deki Scratch Brewing Company, hafta sonları pizzacıya dönüşüyor. En unutulmaz pizzalardan biri, sahipleri Marika Josephson ve Aaron Kleidon'un yakındaki bir ormandan topladığı yabani sarımsak, fesleğen ve diğer bitkilerden yapılan pesto ile kaplanıyor. Pizzanın üzerine Scratch'in el yapımı tuğla fırında eritilmiş Baetje Farms keçi peyniri ekleniyor.
Jesse Sauerbrei, Cedar Rapids, Iowa'nın dışındaki Lincoln Wine Bar'da garson olarak işe başladığında asıl işi müşterileri şarapla tanıştırmaktı. “Şarap bugün hâlâ insanları korkutabiliyor” dedi. Lincoln'ün odun ateşinde pişirilen pizzasının insanların rahatlamasına yardımcı olduğunu söyledi.
Bay Sauerbrei, 2014 yılında şirketi devraldığından beri yerel malzemelere değer vermeye devam etti. Yerel kuzugöbeği kuzugöbeğinin bol olduğu ilkbaharda özellikle meşgul oluyor. Bunu beyaz pizzanın üzerinde guanciale ve Calabria biberleriyle servis ettiği yerel kuşkonmaz takip ediyor.
Başlangıçta yalnızca sosis veya sucuk sipariş eden müşteriler arasında popüler olan, yerel ürünlerle yapılan birçok pizzadan biridir.
Bay Sauerbrei, “Pizza, insanların yeni şeyler denemesini sağlamanın gerçekten harika bir yolu” dedi. “Pizzada korkutucu bir şey yok.”
“Ama bir yetişkin olarak” dedi, “Daha iyi bir şey istedim.”
Bayan Doyle'un daha iyi pizzayla ilgili ilk deneyimi 2006 yılında Phoenix'teki Pizzeria Bianco'daydı ve muhtemelen sizinkine çok benziyordu. Mozzarella su birikintilerine dönüşüyor. Taze fırıncı ekmeğini anımsatan bir kabuk. Bu özellikler, artık büyük Amerikan şehirlerinin vazgeçilmezi haline gelen odun ateşinde pişirilen pizzacılarda servis edilen Napoliten pizzacılarda da bulunabilir.
Son yıllarda, restoran kültürüne genellikle ulusal zincirlerin hakim olduğu güney Illinois ve New England kıyılarından kırsal Wisconsin ve Oregon'a kadar küçük topluluklara yemek yiyenleri çekerek şehirlerin dışında temel bir ürün haline geldiler. Kabarcıklı kabukları, fesleğen dalları ve sıcak ballı soslarıyla tüm bu özenle hazırlanmış turtalar, Amerikalılara genellikle karton kutudan yenen bir yemekten daha fazlasını talep edebileceklerini ve ABD Bakanlığı'na göre neredeyse herkesin her gün yediğini gösterdi. Tarım araştırmalarının insanları tüketiliyor.
Bu geniş ilgi, pizzacı açmanın nispeten düşük maliyeti ve kaliteli pizza yapmak için gereken becerileri edinme kolaylığı ile birleştiğinde, bu yemeği şeflerin seslerini duyurmaları ve aynı zamanda geçimlerini sağlamaları için benzersiz derecede etkili bir yol haline getirdi. zaman. 1988'de Pizzeria Bianco'yu açan Chris Bianco, yakın zamana kadar harika Napoli pizzası yapmak isteyen şeflerin İtalya'ya seyahat etmekten başka seçeneği olmadığını söylüyor.
Ülkenin tartışmasız en etkili pizzaiolo'su olan Bay Bianco, “Bugün tek yapmanız gereken kaydırıp öğrenmek ve istediğiniz şehre, istediğiniz yere harika pizzalar getirebilirsiniz” dedi.
Bunu takip eden rönesans, Amerika Birleşik Devletleri'nde pizzanın her zamankinden daha iyi olmasıyla sonuçlanmadı. Aynı zamanda ülkeyi dünyanın en iyi pizzasına ya da en azından Bay Bianco'nun tahminine göre “en odaklı ve stil açısından en çeşitli” pizzacı koleksiyonuna ev sahipliği yaptı.
Hiç şüphe yok ki Amerikan pizzası her yerde olduğundan daha iyi. Bu aynı zamanda Bayan Doyle'un geçen yıl Leña Pizza + Bagels'i açtığı Cleveland, Mississippi için de geçerli.
Pizzacı, nadir görülen bir mutfak olgusunun parçası: Büyük şehirlerin mutfak kültüründen doğan ve şehir merkezlerinde de kaybolmayan bir restoran trendi. Leña, Cotton Row adlı bir caddede küçük bir kasaba mağazasının önünde olması dışında pek çok gösterişli kentsel trattoria'ya benziyor.
Leña'nın ruhani akrabaları arasında, Los Angeles'taki Tokyo'dan etkilenen neo-Napoliten pizzacı Pizzeria Sei; Gloucester, Massachusetts'te bir pizzacı-istiridye barı olan Short & Main; Washington, DC'de bir Levanten fırın-pizzacısı olan Yellow; ve Mount Vernon, Iowa'daki Lincoln Wine Bar.
Bu restoranların karakteri ve yemekleri büyük ölçüde farklılık gösterse de, hemen hemen hepsi, ortak paydası esnek, lezzetli bir kabuk olan, kültürler arası yemek karışımıyla karakterize edilir.
Leña's'da margherita ve pepperoni (adını Bayan Doyle'un kocası ve iş ortağı Rory'den alan “Pepperrory” gibi) beklenen, popüler pizzaların yanı sıra mevsimlik ürünler ve Sonoran da dahil olmak üzere Bayan Doyle'un Meksika köklerine ağırlık veren turtalar da var. domates sosu Kızartılmış fasulyeler değiştirilir ve kavrulmuş jalapenolardan yapılan ev yapımı salsa ile süslenir.
Leña, kırsal Mississippi Deltası'nda bir destinasyon haline geldi. Çoğunlukla pop-up restoran olarak kullanıldığından, açılmadan önce bile büyük ilgi görmüştü. Bayan Doyle, Scuola di Pizzaioli ve Associazione Verace Pizza Napoletana'da pizza yapmayı öğrendiği İtalya'nın Napoli kentinden döndükten sonra Leña için planlarını kamuoyuna açıkladığını hatırlıyor.
Bayan Doyle, “İnsanlar Walmart'ta yanıma gelip restoranın ne zaman açılacağını soruyordu” dedi.
Süslü pizzalar Amerika Birleşik Devletleri'nde yeni bir şey değil. 1980'lerin başından bu yana Rhode Island'ın Providence kentindeki Chez Panisse Café, Spago, Beverly Hills ve Al Forno'nun menülerinde yer alıyorlar. 2003 yılında Bay Bianco, James Beard Vakfı'ndan bölgesel yemek pişirme ödülünü kazanan ilk pizzaiolo oldu.
Ancak mevcut pizza patlamasının ilk parıltısı, San Francisco'daki A16, Washington DC'deki 2 Amy's ve Brooklyn'deki Franny's gibi eklektik, sofistike mahalle restoranlarının ikiye katlandığı pizzacıların açıldığı 2000'li yıllara kadar gelmedi. Tandy Wilson o sırada Kaliforniya'da yemek pişiriyordu; öğle ve ara sıra akşam yemeklerinde pizza servisi yapan, odun ateşinde çalışan fırına sahip ünlü Napa Vadisi restoranı Tra Vigne de dahil.
Wilson memleketi Nashville'e döndüğünde pizzanın yaratıcılık için bir araç olabileceğine ikna oldu. Bunları, 2007'de açılan Güney aksanlı bölgesel bir İtalyan restoranı olan City House adlı restoranının merkezi bir parçası haline getirdi. Ayrıca pizzanın daha geniş bir müşteri kitlesinin ilgisini çekeceğini de hissetti.
Wilson, “Pizza bizim için oyun alanını biraz genişletmenin ve masaya daha fazla insan getirmenin bir yoluydu” dedi.
Aniden şefin işlettiği pizzacı bir trend haline geldi. Bushwick, Brooklyn'deki Roberta's ve California, Venedik'teki Gjelina gibi restoranlar, geleneksel olarak beyaz masa örtüsü restoranlarına özgü övgüyü topladı. 2011 Haberler incelemesinde Sam Sifton, 2008'de ısıtma veya içki ruhsatı olmadan açılan Roberta's'ı “Amerika Birleşik Devletleri'ndeki en sıra dışı restoranlardan biri” olarak nitelendirdi.
John Hall, geleneksel lüks restoranlardaki diğer birçok şef gibi, bu yeni pizzacı türünün popülerleşmesini ilgiyle izledi. Restoran tarzını beğendi çünkü konaklama çalışanından restoran sahibine geçişin uygun maliyetli bir yolunu sunuyordu. Aralarında Gramercy Tavern ve Per Se'nin de bulunduğu New York'un en beğenilen restoranlarından bazılarında 10 yıl boyunca çalışan şef, kendi işinin ve evinin sahibi olmak istiyordu.
Sonunda Hall, şehrin en ünlü şeflerinden birinin bir daire satın almak için kayınpederinden borç para almak zorunda kaldığını duyduktan sonra böyle bir şeyin New York'ta olmayacağı sonucuna vardı. 2014 yılında memleketi Birmingham, Alabama'da Post Office Pies'ı açmak için şehirden ayrıldı.
Bay Hall, kendisinin ve ortakları Mike Wilson ve Brandon Cain'in dış yatırımcılar olmadan açtığı odun ateşinde pişirilen pizzacı hakkında “Gösterişli cam eşyalara, masa örtülerine ve lüks bir restoran açmanın getirdiği tüm masraflara ihtiyacım yoktu” dedi. “Bana gerçekten kendi işimin patronu olma fırsatını verdi.”
Birçok ev aşçısının da keşfettiği gibi, aşçılık okuluna gitmeden veya bir restoranın mutfağında çalışmadan pizza yapmayı öğrenebilirsiniz. Bu nedenle bu yemek giderek daha fazla insana şef veya restoran sahibi olmanın alternatif bir yolunu sunuyor.
Ann Kim, eşi ve iş ortağı Conrad Leifur ile 2010 yılında Minneapolis'te Pizzeria Lola'yı açtığında hiç restoranda çalışmamıştı. Bugün, Bayan Kim beğenilen bir şef ve kendi memleketi Güney Kore'nin lezzetlerini öne çıkaran bir pizzacı olan Young Joni de dahil olmak üzere çok sayıda saygın restoran açtı.
Bayan Kim, 2019'da Haber'a verdiği bir röportajda “Yemek istediğim türde pizza yapıyorum” dedi. “Kimse bana bunu Koreli olduğum için yapamayacağımı söylemedi.”
Restoran, Güney Philadelphia'daki Meksika-Amerikan San Lucas Pizzeria, Portland, Oregon'daki Asya esintili Hapa Pizza ve Arjantinli mini zincir Boludo dahil olmak üzere, İtalya dışındaki ülkelerin mutfağından ilham alan, giderek büyüyen bir pizzacı grubunun parçasıdır. Minneapolis'te.
Yeni nesil ikna edici pizzacıların hepsi odun fırını kullanmıyor. Khurshed Ahmed, öncelikle Domino's gibi zincir restoranlarda çalıştıktan sonra Michigan, Hamtramck'ta Amar Pizza'yı açtı. Amar, Ahmed'in doğduğu Bangladeş'ten gelen malzemeler kullanılarak gazlı fırında pişirilen hem ince hem de Detroit tarzı pizzalar sunuyor. Tipik pizzalardan birinin sosu, Bangladeş'te yaygın olarak bulunan, kurutulmuş karides, hamsi, kavrulmuş sarımsak ve kişnişten oluşan bir Hint turşusudur.
Amar'ın menüsündeki tek Bengal etkisi bu değil. Ahmed, “Birçok pizzacı makarna sunuyor” dedi. “Bangladeşli bir pizzacı olduğumuz için biryani yiyebileceğimizi düşündüm.”
Amerika'nın kırsal kesimindeki en iyi pizzalardan bazıları çok amaçlı kuruluşlardan geliyor. Brooksville, Maine'deki Tinder Hearth gibi fırınlar; Un ve Çiçek, St. Joseph, Minn.; ve White Salmon, Washington'daki White Salmon Baking Co., belirli gecelerde servis ettikleri pizzalarla tanınıyor.
Ava, Illinois'deki Scratch Brewing Company, hafta sonları pizzacıya dönüşüyor. En unutulmaz pizzalardan biri, sahipleri Marika Josephson ve Aaron Kleidon'un yakındaki bir ormandan topladığı yabani sarımsak, fesleğen ve diğer bitkilerden yapılan pesto ile kaplanıyor. Pizzanın üzerine Scratch'in el yapımı tuğla fırında eritilmiş Baetje Farms keçi peyniri ekleniyor.
Jesse Sauerbrei, Cedar Rapids, Iowa'nın dışındaki Lincoln Wine Bar'da garson olarak işe başladığında asıl işi müşterileri şarapla tanıştırmaktı. “Şarap bugün hâlâ insanları korkutabiliyor” dedi. Lincoln'ün odun ateşinde pişirilen pizzasının insanların rahatlamasına yardımcı olduğunu söyledi.
Bay Sauerbrei, 2014 yılında şirketi devraldığından beri yerel malzemelere değer vermeye devam etti. Yerel kuzugöbeği kuzugöbeğinin bol olduğu ilkbaharda özellikle meşgul oluyor. Bunu beyaz pizzanın üzerinde guanciale ve Calabria biberleriyle servis ettiği yerel kuşkonmaz takip ediyor.
Başlangıçta yalnızca sosis veya sucuk sipariş eden müşteriler arasında popüler olan, yerel ürünlerle yapılan birçok pizzadan biridir.
Bay Sauerbrei, “Pizza, insanların yeni şeyler denemesini sağlamanın gerçekten harika bir yolu” dedi. “Pizzada korkutucu bir şey yok.”