WASHINGTON — Brig. General Ernest Litynski, Ordudaki yaklaşık otuz yılı boyunca sayısız ödül ve nişan aldı. Ancak askerler ve üstleri arasında en çok, birlikler arasındaki zihinsel sağlık sorunlarını aydınlatmak için yürüttüğü kampanyayla tanınır ve genellikle trajediye yol açan damgayı yavaş yavaş ortadan kaldırır.
Ordu Yedek birliklerinin yeni oluşumlarıyla yapılan toplantılarda, Afganistan’dan döndükten sonra karanlık bodrumunda otururken kendi çözülme hikayesine geçmeden önce fiziksel uygunluk ve eğitim hakkında konuşabilirdi. ailesini görmezden gelmek ve boşluğa bakmak.
“2007 ile 2010 yılları arasında kendimi herkesten uzaklaştırdım” diye hatırlıyordu. “Aile partilerine, etkinliklere gitmez, ailemle yemek yemeye gitmezdim. Sırf gürültü olsun diye televizyonu açardım. Karımla yatağa gitmezdim. Karıma ve 12 yaşındaki kızıma yüklediğim yük en kötüsüydü.”
Kızının onunla yıllarca konuşmadığını söyledi.
Törenlerde ve toplantılarda hikayesini anlatıyor ve Ordunun Facebook hesaplarından bazılarına yayınladığı, genellikle savaş hatıraları, aşı bilgileri ve soğuk hava tatbikatlarının görüntüleri için bir havuz yayınladığı bir video yaptı. Travma sonrası stresle mücadelesini anlatırken sesi titreyerek, “Zayıflık gösterirsen yazık olur,” diyor. “Ben böyle hissettim.”
General Litynski’nin kampanyası, dayanıklılığın sadece kutlanmadığı, aynı zamanda iş tanımının bir parçası olduğu ordu içinde çarpıcı bir kampanyadır.
Yirmi yıllık savaştan sonra ordu, pek çok uzmanın, yasa koyucunun ve askerlerin en kalıcı sorunları arasında olduğunu söylediği şeylerde – ele alınmayan akıl sağlığı sorunları ve askerler arasında artan intihar oranları – konusunda henüz önemli ilerleme kaydetmedi.
Şu anda Seattle’daki Antioch Üniversitesi’nde askeri travma uzmanlığıyla profesör olan eski bir Donanma komutanı olan Mark C. Russell, “Bu konuda iğne pek hareket etmedi” dedi. “Yani yakasında yıldız olan birinin sesini yükseltmesi nadirdir,” diye ekledi.
Savunma Bakanlığı verilerine göre, aktif görevli servis üyeleri arasındaki intihar oranı 2015’ten 2020’ye yüzde 40’tan fazla arttı. Ordu intihar oranlarında tarihsel olarak genel nüfusu geride bırakmıştı, ancak son yıllarda yakaladı.
Brown Üniversitesi’ndeki Savaş Maliyetleri Projesi’nden geçen yılki bir rapor, 11 Eylül 2001’den bu yana görev yapan tahmini 30.177 aktif görevli askeri personelin ve gazilerin intihar nedeniyle öldüğünü ortaya koydu. teröre karşı yirmi yıllık savaş sırasında askeri operasyonlarda öldürüldü.
Gaziler ve askeri işler hakkında birkaç yıl boyunca yazdığım yazılarda, çaresiz servis üyelerinden veya aile üyelerinden zihinsel mücadeleleriyle ilgili çok sayıda e-posta aldım. sağlık sorunları ve hizmet dışında olduklarında yardım alma güçlüğü. Bazı aileler sevdiklerini intihar ederek kaybetmek hakkında yazılar yazdı.
Temsilciler Meclisi Silahlı Hizmetler Komitesi’nde görev yapan ve görev süresi Ocak’ta sona erdiğinde emekli olan California Demokrat Temsilcisi Jackie Speier, sorunun çok acil olduğunu söyledi: Bu yıl işimin odak noktası. ”
General Litynski gibi bazı askerler savaşla ilgili travmalar veya yaralanmalardan muzdarip olsa da, diğerleri tıbbi taramalarda ortaya çıkmayan veya daha sonra daha yoğun hale gelen ruh sağlığı sorunlarıyla askere geliyor.
Bu sorun, milyonlarca Amerikalı’nın akıl sağlığı hizmetlerine erişiminin olmadığı veya aramadığı ülkedeki daha büyük bir krizi yansıtıyor.
General Litynski’nin akıl sağlığı sorunlarını halka duyurma çabaları, dayanıklılığın sadece kutlanmakla kalmayıp aynı zamanda iş tanımının bir parçası olduğu orduda bir akor yarattı. . Kredi… The New York Times için Kim Raff
Emekli bir deniz subayı ve Amerika’nın Felçli Gazileri’nde eski bir üst düzey yönetici olan Sherman Gillums Jr., “Ordu üyelerinin çok yüksek bir düzeyde görev yapması gerekiyor ve bu da ağır bir bedel gerektiriyor” dedi.
“Bize yanlış olan her şeyi maskelememiz, uyum sağlamamız ve üstesinden gelmemiz öğretildi. Askeri kültür, işe alımdan eğitime ve kişinin kariyerinin geri kalanına kadar yardım istemeyi bir sorumluluk olarak görür.”
General Litynski, Chicago’da doğdu ve 1994’te Ordu’ya katıldı. Irak ve Afganistan’da turları da içeren bir kariyeri boyunca birçok ileri derece ve askeri ödülü var. , ve çeşitli aktif ve yedek bileşen komut pozisyonlarında bulundu. Şu anda Salt Lake City’deki 76. Operasyonel Müdahale Komutanlığının komutanı.
2009’da denizaşırı ülkelerden döndükten sonra General Litynski, işteki hayatının iyi göründüğünü, ancak gece eve döndüğünde kendisini bodrum katında tecrit edeceğini söyledi. Zamanın geçmesine izin vermekten başka bir şey yapmadım, dedi.
Ailesiyle olan birkaç etkileşimi genellikle fırtınalıydı. Eşi Jennifer, minibüsünü bir otoparkta ezdiğinde, araca şiddetle ve tekrar tekrar vurarak tepki verdi. “Bu, Ernie Litynski’den 180 derecelik bir dönüş oldu” dedi.
2011’de karısı, yeterli olduğunu söyledi. “Benim için tetikleyen buydu. O an özünde bir ültimatomdu ve haklı olarak da öyle,” dedi General Litynski.
Yardım istedi ve denizaşırı ülkelerde öldüğünü gördüğü askerleri ve küçük kızının doğumundan bir yıldan kısa bir süre sonra nadir görülen bir genetik hastalıktan ölümünü düşünmeye başladı.
Gazi İşleri Departmanındaki psikiyatristinin bir fikri vardı: Travma sonrası stres üzerine olağan PowerPoint’i vermek yerine Milwaukee’deki birimiyle o sırada yaşadığı mücadeleleri tartışın.
General Litynski, kimsenin anlamayacağından ve bunun kariyerini nasıl etkileyeceğinden endişeleniyordu. Ama sonunda, “Ben her şeyi yaptım” dedi.
İzleyicilerden bazıları daha önce paylaşmaktan çok utandıkları deneyimleri anlattı. Daha sonra genç askerler benimle konuştu, bana sarılıp ağladı” dedi.
Konuşma, bir tür marka haline geldi. Irak’ta General Litynski’nin komutasında görev yapan Scott Alsup, “Birliğimize ilk geldiğinde kendini nasıl çaresiz hissettiğini ve bundan vazgeçmeye hazır olduğunu anlattı” dedi. “Muhtemelen hayatımı kurtaran rehabilitasyona girmeme yardım etti.”
2009’da denizaşırı ülkelerden döndükten sonra, General Litynski yardım istedi ve öldüğünü gördüğü askerleri ve genç oğlunun ölümünü düşünmeye başladı. kızı nadir bir genetik hastalıktan. Kredi… The New York Times için Kim Raff
“Erkek olarak hislerinden bahsetmiyorsun,” diye ekledi, “ve bunu göstermekten korkmayan birine sahip olmak çok büyük bir rahatlama oldu.”
2019’da, Florida’da askerlerin yeniden konuşlandırılmasıyla ilgili bir etkinlikte yaptığı konuşmanın ardından General Litynski, kendisini Ordu Facebook sayfalarında yayınlanan bir video yapmaya teşvik eden Ordu komutanlarının dikkatini çekti.
Pek çok kişi General Litynski’nin çabalarını alkışlarken, hizmet ederken akıl sağlığı sorunlarından muzdarip olan gaziler, ordunun yeni askerlerin sağlık taramalarını iyileştirmek gibi çok daha fazlasını yapması gerektiğini söyledi. Eğitim değişmeli ve liderlerin sorunları sarmal olmadan çözmeyi öğrenmesi gerektiğini söylüyorlar.
2003 yılında tıp fakültesine yardımcı olmak için Hava Kuvvetleri’ne katılan Alaska’lı bir aile doktoru olan Elizabeth S. Pietralczyk, “Damgalama var, devam ediyor ve bu gerçek” dedi. Ruh sağlığı sorunları nedeniyle ömür boyu emeklilik ödülünü almadan önce 2021’de ordudan ayrıldığını söyledi. “İçeri girene kadar her şeyi halletme konusunda harika bir iş çıkardığınızda, insanlar samimiyetinizden şüphe ediyor” dedi. “Bu ortak bir hikaye.”
Dr. Pietralczyk’e uçuş doktoru olarak bir görev teklif edildi, ancak bunu elde etmek için yakalanması durumunda eğitime ihtiyacı olduğunu söyledi. O reddetti. “Birçok eğitim alıştırması insanlar için tetikleyici olabilir” diye açıkladı. “Birçok insan bunu tanımıyor.”
Üstlerinden gelen tepkilerin panik, endişe ve depresyona yol açtığını söyledi. Hastaneye yatmayı düşündü, ancak bunun doktor olarak kariyerini nasıl etkileyeceğinden korktu.
Her ne pahasına olursa olsun dayanıklılık mesajı savaş savaşçıları için gereklidir, ancak askeri liderler ve uzmanlar bunun nihayetinde geri tepebileceğini söylüyor.
Ordu sözcüsü Simon B. Flake, “Gücün hazır olması, her askerin gücüne ve dayanıklılığına bağlıdır” dedi.
“Yardıma ihtiyacı olduğunu kabul etmek için kendini bilen, cesur bir asker gerekir” diye ekledi, Ordunun birliklere yönelik destek hizmetlerini artırdığına dikkat çekti. Gaziler,
Akıl sağlığı teşhislerinin konuşlandırmaları ve atamaları sınırlayabileceğini ve hizmet üyelerinin sorunlarını gizlemesine ve tedaviden kaçınmasına yol açabileceğini söylüyor. Kredi… The New York Times için Kim Raff
Ulusal Muhafız ve Rezerv üyeleri genellikle sağlık sigortasından yoksundur veya akıl sağlığı kaynaklarına erişimleri yoktur. Emekli bir tuğgeneral ve Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Muhafız Birliği başkanı J. Roy Robinson, “Bir akıl sağlığı süreci bir trajedi ile sona erdiğinde pek çok hikaye görüyoruz” dedi. “Bu sorunların büyük bir kısmının erişime bağlı olduğuna gerçekten inanıyorum.”
Bay Gillums, daha fazla askerin cinsel taciz, saldırı ve akıl sağlığı mücadeleleriyle ilgili deneyimlerini sosyal medyada paylaştığına dikkat çekti.
“Bu, nesiller arası bir değişim olabilir,” dedi, “üniformalarının ve silahlarının ötesinde kendilerini önce insan olarak gören gençlerden başlayarak.”
Ordu Yedek birliklerinin yeni oluşumlarıyla yapılan toplantılarda, Afganistan’dan döndükten sonra karanlık bodrumunda otururken kendi çözülme hikayesine geçmeden önce fiziksel uygunluk ve eğitim hakkında konuşabilirdi. ailesini görmezden gelmek ve boşluğa bakmak.
“2007 ile 2010 yılları arasında kendimi herkesten uzaklaştırdım” diye hatırlıyordu. “Aile partilerine, etkinliklere gitmez, ailemle yemek yemeye gitmezdim. Sırf gürültü olsun diye televizyonu açardım. Karımla yatağa gitmezdim. Karıma ve 12 yaşındaki kızıma yüklediğim yük en kötüsüydü.”
Kızının onunla yıllarca konuşmadığını söyledi.
Törenlerde ve toplantılarda hikayesini anlatıyor ve Ordunun Facebook hesaplarından bazılarına yayınladığı, genellikle savaş hatıraları, aşı bilgileri ve soğuk hava tatbikatlarının görüntüleri için bir havuz yayınladığı bir video yaptı. Travma sonrası stresle mücadelesini anlatırken sesi titreyerek, “Zayıflık gösterirsen yazık olur,” diyor. “Ben böyle hissettim.”
General Litynski’nin kampanyası, dayanıklılığın sadece kutlanmadığı, aynı zamanda iş tanımının bir parçası olduğu ordu içinde çarpıcı bir kampanyadır.
Yirmi yıllık savaştan sonra ordu, pek çok uzmanın, yasa koyucunun ve askerlerin en kalıcı sorunları arasında olduğunu söylediği şeylerde – ele alınmayan akıl sağlığı sorunları ve askerler arasında artan intihar oranları – konusunda henüz önemli ilerleme kaydetmedi.
Şu anda Seattle’daki Antioch Üniversitesi’nde askeri travma uzmanlığıyla profesör olan eski bir Donanma komutanı olan Mark C. Russell, “Bu konuda iğne pek hareket etmedi” dedi. “Yani yakasında yıldız olan birinin sesini yükseltmesi nadirdir,” diye ekledi.
Savunma Bakanlığı verilerine göre, aktif görevli servis üyeleri arasındaki intihar oranı 2015’ten 2020’ye yüzde 40’tan fazla arttı. Ordu intihar oranlarında tarihsel olarak genel nüfusu geride bırakmıştı, ancak son yıllarda yakaladı.
Brown Üniversitesi’ndeki Savaş Maliyetleri Projesi’nden geçen yılki bir rapor, 11 Eylül 2001’den bu yana görev yapan tahmini 30.177 aktif görevli askeri personelin ve gazilerin intihar nedeniyle öldüğünü ortaya koydu. teröre karşı yirmi yıllık savaş sırasında askeri operasyonlarda öldürüldü.
Gaziler ve askeri işler hakkında birkaç yıl boyunca yazdığım yazılarda, çaresiz servis üyelerinden veya aile üyelerinden zihinsel mücadeleleriyle ilgili çok sayıda e-posta aldım. sağlık sorunları ve hizmet dışında olduklarında yardım alma güçlüğü. Bazı aileler sevdiklerini intihar ederek kaybetmek hakkında yazılar yazdı.
Temsilciler Meclisi Silahlı Hizmetler Komitesi’nde görev yapan ve görev süresi Ocak’ta sona erdiğinde emekli olan California Demokrat Temsilcisi Jackie Speier, sorunun çok acil olduğunu söyledi: Bu yıl işimin odak noktası. ”
General Litynski gibi bazı askerler savaşla ilgili travmalar veya yaralanmalardan muzdarip olsa da, diğerleri tıbbi taramalarda ortaya çıkmayan veya daha sonra daha yoğun hale gelen ruh sağlığı sorunlarıyla askere geliyor.
Bu sorun, milyonlarca Amerikalı’nın akıl sağlığı hizmetlerine erişiminin olmadığı veya aramadığı ülkedeki daha büyük bir krizi yansıtıyor.
General Litynski’nin akıl sağlığı sorunlarını halka duyurma çabaları, dayanıklılığın sadece kutlanmakla kalmayıp aynı zamanda iş tanımının bir parçası olduğu orduda bir akor yarattı. . Kredi… The New York Times için Kim Raff
Emekli bir deniz subayı ve Amerika’nın Felçli Gazileri’nde eski bir üst düzey yönetici olan Sherman Gillums Jr., “Ordu üyelerinin çok yüksek bir düzeyde görev yapması gerekiyor ve bu da ağır bir bedel gerektiriyor” dedi.
“Bize yanlış olan her şeyi maskelememiz, uyum sağlamamız ve üstesinden gelmemiz öğretildi. Askeri kültür, işe alımdan eğitime ve kişinin kariyerinin geri kalanına kadar yardım istemeyi bir sorumluluk olarak görür.”
General Litynski, Chicago’da doğdu ve 1994’te Ordu’ya katıldı. Irak ve Afganistan’da turları da içeren bir kariyeri boyunca birçok ileri derece ve askeri ödülü var. , ve çeşitli aktif ve yedek bileşen komut pozisyonlarında bulundu. Şu anda Salt Lake City’deki 76. Operasyonel Müdahale Komutanlığının komutanı.
2009’da denizaşırı ülkelerden döndükten sonra General Litynski, işteki hayatının iyi göründüğünü, ancak gece eve döndüğünde kendisini bodrum katında tecrit edeceğini söyledi. Zamanın geçmesine izin vermekten başka bir şey yapmadım, dedi.
Ailesiyle olan birkaç etkileşimi genellikle fırtınalıydı. Eşi Jennifer, minibüsünü bir otoparkta ezdiğinde, araca şiddetle ve tekrar tekrar vurarak tepki verdi. “Bu, Ernie Litynski’den 180 derecelik bir dönüş oldu” dedi.
2011’de karısı, yeterli olduğunu söyledi. “Benim için tetikleyen buydu. O an özünde bir ültimatomdu ve haklı olarak da öyle,” dedi General Litynski.
Yardım istedi ve denizaşırı ülkelerde öldüğünü gördüğü askerleri ve küçük kızının doğumundan bir yıldan kısa bir süre sonra nadir görülen bir genetik hastalıktan ölümünü düşünmeye başladı.
Gazi İşleri Departmanındaki psikiyatristinin bir fikri vardı: Travma sonrası stres üzerine olağan PowerPoint’i vermek yerine Milwaukee’deki birimiyle o sırada yaşadığı mücadeleleri tartışın.
General Litynski, kimsenin anlamayacağından ve bunun kariyerini nasıl etkileyeceğinden endişeleniyordu. Ama sonunda, “Ben her şeyi yaptım” dedi.
İzleyicilerden bazıları daha önce paylaşmaktan çok utandıkları deneyimleri anlattı. Daha sonra genç askerler benimle konuştu, bana sarılıp ağladı” dedi.
Konuşma, bir tür marka haline geldi. Irak’ta General Litynski’nin komutasında görev yapan Scott Alsup, “Birliğimize ilk geldiğinde kendini nasıl çaresiz hissettiğini ve bundan vazgeçmeye hazır olduğunu anlattı” dedi. “Muhtemelen hayatımı kurtaran rehabilitasyona girmeme yardım etti.”
2009’da denizaşırı ülkelerden döndükten sonra, General Litynski yardım istedi ve öldüğünü gördüğü askerleri ve genç oğlunun ölümünü düşünmeye başladı. kızı nadir bir genetik hastalıktan. Kredi… The New York Times için Kim Raff
“Erkek olarak hislerinden bahsetmiyorsun,” diye ekledi, “ve bunu göstermekten korkmayan birine sahip olmak çok büyük bir rahatlama oldu.”
2019’da, Florida’da askerlerin yeniden konuşlandırılmasıyla ilgili bir etkinlikte yaptığı konuşmanın ardından General Litynski, kendisini Ordu Facebook sayfalarında yayınlanan bir video yapmaya teşvik eden Ordu komutanlarının dikkatini çekti.
Pek çok kişi General Litynski’nin çabalarını alkışlarken, hizmet ederken akıl sağlığı sorunlarından muzdarip olan gaziler, ordunun yeni askerlerin sağlık taramalarını iyileştirmek gibi çok daha fazlasını yapması gerektiğini söyledi. Eğitim değişmeli ve liderlerin sorunları sarmal olmadan çözmeyi öğrenmesi gerektiğini söylüyorlar.
2003 yılında tıp fakültesine yardımcı olmak için Hava Kuvvetleri’ne katılan Alaska’lı bir aile doktoru olan Elizabeth S. Pietralczyk, “Damgalama var, devam ediyor ve bu gerçek” dedi. Ruh sağlığı sorunları nedeniyle ömür boyu emeklilik ödülünü almadan önce 2021’de ordudan ayrıldığını söyledi. “İçeri girene kadar her şeyi halletme konusunda harika bir iş çıkardığınızda, insanlar samimiyetinizden şüphe ediyor” dedi. “Bu ortak bir hikaye.”
Dr. Pietralczyk’e uçuş doktoru olarak bir görev teklif edildi, ancak bunu elde etmek için yakalanması durumunda eğitime ihtiyacı olduğunu söyledi. O reddetti. “Birçok eğitim alıştırması insanlar için tetikleyici olabilir” diye açıkladı. “Birçok insan bunu tanımıyor.”
Üstlerinden gelen tepkilerin panik, endişe ve depresyona yol açtığını söyledi. Hastaneye yatmayı düşündü, ancak bunun doktor olarak kariyerini nasıl etkileyeceğinden korktu.
Her ne pahasına olursa olsun dayanıklılık mesajı savaş savaşçıları için gereklidir, ancak askeri liderler ve uzmanlar bunun nihayetinde geri tepebileceğini söylüyor.
Ordu sözcüsü Simon B. Flake, “Gücün hazır olması, her askerin gücüne ve dayanıklılığına bağlıdır” dedi.
“Yardıma ihtiyacı olduğunu kabul etmek için kendini bilen, cesur bir asker gerekir” diye ekledi, Ordunun birliklere yönelik destek hizmetlerini artırdığına dikkat çekti. Gaziler,
Akıl sağlığı teşhislerinin konuşlandırmaları ve atamaları sınırlayabileceğini ve hizmet üyelerinin sorunlarını gizlemesine ve tedaviden kaçınmasına yol açabileceğini söylüyor. Kredi… The New York Times için Kim Raff
Ulusal Muhafız ve Rezerv üyeleri genellikle sağlık sigortasından yoksundur veya akıl sağlığı kaynaklarına erişimleri yoktur. Emekli bir tuğgeneral ve Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Muhafız Birliği başkanı J. Roy Robinson, “Bir akıl sağlığı süreci bir trajedi ile sona erdiğinde pek çok hikaye görüyoruz” dedi. “Bu sorunların büyük bir kısmının erişime bağlı olduğuna gerçekten inanıyorum.”
Bay Gillums, daha fazla askerin cinsel taciz, saldırı ve akıl sağlığı mücadeleleriyle ilgili deneyimlerini sosyal medyada paylaştığına dikkat çekti.
“Bu, nesiller arası bir değişim olabilir,” dedi, “üniformalarının ve silahlarının ötesinde kendilerini önce insan olarak gören gençlerden başlayarak.”