Elsy Dinvil, Haiti, Jérémie'de büyüdü ve Pazar sabahı annesinin köfte hazırladığını görmek için sık sık geçirdi: önce piyasada bulabileceği en mermer filetoların bulabileceği ve sonra et hazırlamak için bir manuel değirmen çıkardı. Dikkatle yemek pişirmede bir çıraklıktı.
Bayan Dinvil'in annesi, Bayan Dinvil'in tarifi ve tarihini e-kitabında yayınlamasından iki yıl önce 2018'de öldü: “Annemle yemek pişirme: Haiti yemek lideri.”
“Annem Creole'ye kendi adını bile yazamadı, bu yüzden başka bir dilde bir kitap yazmaktan gurur duyacağını biliyorum” dedi.
Bayan Dinvil, 1990'lardan beri Oregon'da bulunuyor ve Portlands yemek sahnesinin popüler bir üyesi haline geldi ve annesinin yemek pişirme kurslarında ve çiftçi pazarlarında köfte gibi gizli Haiti yemekleri olan Creole Me Up şirketine bölünüyor. Hatta ilk pop-up'larına yardımcı olan ödüllü Haiti şefi ve yazar Gregory Gourdet ile ve 2022'de restoranının açılışında çalıştı.
“Bana daha az 'Cheffy' yemekler gösterdi,” dedi “ve daha rustik Haiti yemekleri.” Yetkili, Jamaika'dan tuhaf ve daha az baharatlı dokunuşlar da bir ders olduğunu söyledi.
Oregon hayal ettiği yerde değildi, karaya indi. Ancak doksanlı yılların başlarında Haiti hükümeti tarafından bursun bir parçası olarak, Mount Hood Community College'da gıda bilimi okuduğu devlete gönderildi, ders kitaplarını Fransızca bir sözlükle anladı.
Sadece yirmi yıl sonra, mide duası Haiti yemekiyle oynamasına neden olduğunda, kendi bakkalına sahip olma konusunda tutkulu olduğunu biliyordu ve sevdi. 2016 yılında, bir gıda kamyonu ve catering işi olan Tamale Boy'un şefi ve sahibi Jaime Soltero Jr., kendi pop-up'larını başlatmaya teşvik etti ve hatta başlamak için ücretsiz bir iş yeri ödünç aldı. “İnsanlar bana yaptığım pikliz'i alıp alamayacaklarını sordular,” dedi: “Bu yüzden doldurmaya başladım.”
Yolculuğunuz zorlanmadı: Evsizlik, hastalık ve keder zamanları vardı. Ancak ailesinin tarihini ve tariflerini paylaşmak ve Haiti için bir tür kültürel büyükelçi olarak hizmet etmek ve ağırlıklı olarak beyaz bir şehirde olumsuz yanlış anlamalarla mücadele etmek onun önde gelen görevi haline geldi.
“Bildiğim Haiti, olumsuz genellemelerine kızgın.
2017 yılına kadar Pikliz, Haitis baharatlı lahana sattı, yemek pişirme kursları sundu ve insanlarla Haiti mutfağı – lezzetler, teknikler, kaçırdığı ev hakkında konuştu. Günümüzde işini büyütüyor Onları ulusal olarak paylaşmak için baharat karışımlarını, salatalıkları, pansumanları ve marinatları örtün. Kendi beyaz şarabını ve rosé'yi oluşturmak ve yayınlamak için yerel bir bağla bile çalışıyor.
Ancak bu rustik yemekleri canlı olarak korumak ve Haiti'nin bu anılarını paylaşmak, Bayan Divil için hala görevlerdir, bu yüzden mutfağında ve annesinin tariflerinde evde kalır. Birkaç yıl önce, bir emlak satışı sırasında manuel bir el döngüsü satın aldı çünkü ona annesinin çok uzun zaman önce kullandığını hatırlattı. Bayan Dinvil henüz kullanmadı ve kutusunda tutmayı tercih etti, ancak varlığı bu çocuk derslerini anımsatıyor.
“Bu değirmenin asla gitmesine izin vermedim,” dedi, “annemden bir parça giymek gibi geliyor.”
Bayan Dinvil'in annesi, Bayan Dinvil'in tarifi ve tarihini e-kitabında yayınlamasından iki yıl önce 2018'de öldü: “Annemle yemek pişirme: Haiti yemek lideri.”
“Annem Creole'ye kendi adını bile yazamadı, bu yüzden başka bir dilde bir kitap yazmaktan gurur duyacağını biliyorum” dedi.
Bayan Dinvil, 1990'lardan beri Oregon'da bulunuyor ve Portlands yemek sahnesinin popüler bir üyesi haline geldi ve annesinin yemek pişirme kurslarında ve çiftçi pazarlarında köfte gibi gizli Haiti yemekleri olan Creole Me Up şirketine bölünüyor. Hatta ilk pop-up'larına yardımcı olan ödüllü Haiti şefi ve yazar Gregory Gourdet ile ve 2022'de restoranının açılışında çalıştı.
“Bana daha az 'Cheffy' yemekler gösterdi,” dedi “ve daha rustik Haiti yemekleri.” Yetkili, Jamaika'dan tuhaf ve daha az baharatlı dokunuşlar da bir ders olduğunu söyledi.
Oregon hayal ettiği yerde değildi, karaya indi. Ancak doksanlı yılların başlarında Haiti hükümeti tarafından bursun bir parçası olarak, Mount Hood Community College'da gıda bilimi okuduğu devlete gönderildi, ders kitaplarını Fransızca bir sözlükle anladı.
Sadece yirmi yıl sonra, mide duası Haiti yemekiyle oynamasına neden olduğunda, kendi bakkalına sahip olma konusunda tutkulu olduğunu biliyordu ve sevdi. 2016 yılında, bir gıda kamyonu ve catering işi olan Tamale Boy'un şefi ve sahibi Jaime Soltero Jr., kendi pop-up'larını başlatmaya teşvik etti ve hatta başlamak için ücretsiz bir iş yeri ödünç aldı. “İnsanlar bana yaptığım pikliz'i alıp alamayacaklarını sordular,” dedi: “Bu yüzden doldurmaya başladım.”
Yolculuğunuz zorlanmadı: Evsizlik, hastalık ve keder zamanları vardı. Ancak ailesinin tarihini ve tariflerini paylaşmak ve Haiti için bir tür kültürel büyükelçi olarak hizmet etmek ve ağırlıklı olarak beyaz bir şehirde olumsuz yanlış anlamalarla mücadele etmek onun önde gelen görevi haline geldi.
“Bildiğim Haiti, olumsuz genellemelerine kızgın.
2017 yılına kadar Pikliz, Haitis baharatlı lahana sattı, yemek pişirme kursları sundu ve insanlarla Haiti mutfağı – lezzetler, teknikler, kaçırdığı ev hakkında konuştu. Günümüzde işini büyütüyor Onları ulusal olarak paylaşmak için baharat karışımlarını, salatalıkları, pansumanları ve marinatları örtün. Kendi beyaz şarabını ve rosé'yi oluşturmak ve yayınlamak için yerel bir bağla bile çalışıyor.
Ancak bu rustik yemekleri canlı olarak korumak ve Haiti'nin bu anılarını paylaşmak, Bayan Divil için hala görevlerdir, bu yüzden mutfağında ve annesinin tariflerinde evde kalır. Birkaç yıl önce, bir emlak satışı sırasında manuel bir el döngüsü satın aldı çünkü ona annesinin çok uzun zaman önce kullandığını hatırlattı. Bayan Dinvil henüz kullanmadı ve kutusunda tutmayı tercih etti, ancak varlığı bu çocuk derslerini anımsatıyor.
“Bu değirmenin asla gitmesine izin vermedim,” dedi, “annemden bir parça giymek gibi geliyor.”