İSKENDERİYE, Va. — Beatles olarak bilinen bir İslam Devleti hücresinin kilit bir üyesi, Suriye’de dört Amerikalı’nın kaçırılması, istismar edilmesi ve öldürülmesindeki rolü nedeniyle Cuma günü ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı ve ailelerinin uzun ve yürek burkan çabalarına son verdi. onu adalete teslim etmek için.
Nisan ayında bir jüri, iki haftalık bir duruşmanın ardından 34 yaşındaki El Shafee Elsheikh’i dört adet rehin alma ve dört adet komplo suçundan suçlu buldu. Eski tutsaklar, aksanları ve aralıksız şakalaşmaları nedeniyle Beatles lakaplı üç genç Britanyalı tarafından amansız dayak, cinsel istismar, su banyosu ve cinayetleri ayrıntılarıyla anlattı.
Dört Amerikalının akrabaları – gazeteciler James Foley ve Steven J. Sotloff ile yardım görevlileri Kayla Mueller ve Peter Kassig – Doğu Federal Bölge Mahkemesi Yargıcı Thomas S. Ellis III’ü dikkatle, zaman zaman silah bağlayarak izlediler. Virginia Bölgesi, Bay Elsheikh’i şartlı tahliye olmaksızın aynı anda sekiz kez müebbet hapis cezasına çarptırdı.
Cezanın oğlunun kafasının kesilmesinin sekizinci yıldönümünde verildiğini kaydeden Bay Foley’nin annesi Diane Foley, “Bu içi boş bir zafer” dedi. “Ailelerimiz sevdiklerimizi sonsuza dek kaybetti.”
Yargıç Ellis, davaya yıllar içinde azalan ilgi hakkında yorumda bulunarak, duruşmayı ve tüm ülkeyi kapsayan gazetecileri “burada olanları unutmamaya” çağırdı.
Mahkemeye çıkışlarında kibar, rahat ve büyük ölçüde kayıtsız kalan Bay Elsheikh, Cuma günkü cezadan önce parmaklıklar ardında bir hayatla sınırlanacağını zaten biliyordu. Zorunlu federal yönergeler uyarınca beş müebbet hapis cezasına çarptırıldı, ancak Adalet Bakanlığı avukatları daha ağır bir ceza talep etmişti.
Yine de Cuma günü Bay Elsheikh, giydiği sert, yeşil hapishane tulumundan rahatsız olmuş, her zamankinden daha huzursuz görünüyordu; aile üyelerini ve serbest bırakılan bir rehineyi dinlerken, eylemlerini detaylandırırken, zaman zaman çılgınca yakasının altını kaşıdı.
Bayan Mueller’in babası Carl Mueller, Bay Elsheikh’ten sadece birkaç metre uzakta oturmaktan “Stresliydi” dedi. “Kafasının arkasına bakarak çok zaman geçirdim. Ama hak ettiğini aldığını bilerek buna değer.”
Savcılar, suçların vahşeti ve sözde militanlara bir mesaj gönderme arzusu göz önüne alındığında, ne kadar sembolik olursa olsun, cezasına eklenen her yılı hayati olarak gördüler. Mahkemeye sunulan 22 sayfalık bir ceza notunda, davanın başsavcısı Raj Parekh, hücrenin 2012’de IŞİD’in Suriye’ye saldırısı sırasında işlenen diğer birçok suça karıştığını öne sürerek yasaların izin verdiği azami cezayı savundu. ve 2013.
Virginia’nın Doğu Bölgesi’nin ilk ABD avukat yardımcısı Bay Parekh, bu davayı da mahkemede yaptı ve tutsakların başına gelen dehşetleri birer birer aktardı – Beatles üyelerinin iki adamı her birini dövmeye zorladığı bir örnek de dahil olmak üzere alaycı bir oyun oynarken diğer anlamsız.
Açıklamasının, ne kadar canlı olursa olsun, tutsakların çektiği acının derinliğini yansıtmadığını kabul etti ve Dante’nin Cehennem’ine bir göndermeyle bitirdi: “Böyle bir acının sözlüğüne sahip değiliz.”
Bay Elsheikh, kendi adına, yargıcın Cuma günü kendi savunmasında konuşma teklifini reddetti.
Üç saatlik duruşma bittikten sonra Bay Mueller, “Şaşırmadım” dedi. “Üşüdü, hiç pişmanlık duymadı, çünkü bence hâlâ doğru şeyi yaptığına inanıyor.”
Bay Elsheikh hemen karara itiraz etti. Ancak Yargıç Ellis bu çabayı çabucak reddetti, bu da Bay Elsheikh’in Floransa, Colo’daki yüksek güvenlikli bir hapishaneye gönderilebileceği anlamına geliyordu.
Kurbanların aileleri yıllarca mahkumiyet sağlamak için çalıştı ve Adalet Bakanlığına Bay Elsheikh ve bir ortak olan Alexanda Kotey’i Amerikan topraklarında adalete teslim etmesi için baskı yaptı. Ağustos 2020’de, zamanın başsavcısı William P. Barr, İngiliz savcıların işbirliği karşılığında erkeklere karşı ölüm cezasından feragat etmeyi kabul etti.
Aileler başarısız bir şekilde Obama yönetimine İslam Devleti ile müzakere etmesi için baskı yaptı ve diğer ülkelerin yaptığı gibi tutsakların serbest bırakılması için fidye dağıttı.
Bay Elsheikh, İslam Devleti için savaştığını hiçbir zaman inkar etmedi, ancak mahkeme tarafından atanan savunma avukatları, onun Beatles üyesi olmadığını iddia etti. Kaçırma olaylarına karıştığının iddiası, kaçıranların kimliklerini gizlemek için genellikle siyah yün giydikleri göz önüne alındığında, yanlış kimliğin bir sonucu olduğunu söylediler.
Savcılar, cinayetlere doğrudan karışmadığını, ancak çok sayıda adam kaçırma, fidye ve cinayet planına katılımının – ve hakkındaki bilgisinin – yasa uyarınca mahkumiyet sağlamak için yeterli olduğunu savundu.
Yıllarca Amerikalı müfettişler, adam kaçırma ve fidye planına katılan toplam dört Beatles olduğundan şüphelendi: Bay Kotey, Bay Elsheikh, Cihadi John olarak da bilinen Muhammed Emwazi ve Aine Davis.
Ancak bu yılın başlarında, bir FBI ajanı Bay Elsheikh’in duruşması sırasında grubun sadece üç ana üyesi olduğunu ifade etti ve Bay Davis’in rehinelerin fidye, işkence ve öldürülmesine karıştığı konusunda şüphe uyandırdı. 2017’de bir Türk mahkemesi, Londra’da doğan Bay Davis’i IŞİD’e üye olmaktan suçlu buldu. Kısa süre önce bir Türk hapishanesinden serbest bırakıldı ve büyük olasılıkla terör suçlamalarıyla karşı karşıya kalabileceği İngiltere’ye geri gönderilmek üzere.
Kuzey Virginia’daki savcılar, İslam Devleti ile ilgili davalarda, Bay Elsheikh ve Bay Kotey’inki de dahil olmak üzere, bir avuç yüksek profilli mahkumiyet kararı aldılar; Bay Foley’in kafasının kesilmesini duyurmaktan sorumlu olan İslam Devleti Medya Bakanlığı’nın bir parçası olan Suudi doğumlu Kanadalı Mohammed Khalifa; ve İslam Devleti için bir kadın savaşçı taburuna komuta eden Kansaslı Amerikalı bir kadın olan Allison Fluke-Ekren.
Bay Elsheikh, Bay Kotey ve Bay Khalifa ömür boyu hapse mahkûm edildi. Bayan Fluke-Ekren, Haziran ayında terörizm suçlamasıyla suçunu kabul ettikten sonra cezasını bekliyor.
Savcılara göre İngiliz aşırılık yanlıları, IŞİD’in o dönemde başkenti olduğunu iddia ettiği Suriye’nin Rakka kentinde tutuklu tuttukları rehineleri defalarca dövdüler. Tutuklularını su tahtası, sahte infazlar, acı verici stres pozisyonları, gıda yoksunluğu, elektrik kesintilerine neden olan boğulmalar, elektrik şokları ve 20 dakika veya daha uzun süren dayak gibi suistimallere maruz bıraktılar.
Mahkeme belgelerine göre, mahkumları cinayetlere tanık olmaya da zorladılar.
Rehinelerden biri, Bay Foley’e çok yakın olan Danimarkalı bir fotoğrafçı olan Daniel Rye Ottosen’di ve Haziran 2014’te serbest bırakılmadan önce arkadaşının veda mektubunu haftalarca ezberledi.
Cuma günü, Bay Ottosen endişeli bir şekilde mikrofonu ayarladı, Yargıç Ellis’in mahkeme salonundaki boş jüri kutusunun yanında dururken, hükümetin davayı azami cezaya çarptırması için çağırdığı dört tanıktan biri.
Bay Elsheikh’in duymak için çabaladığı alçak sesle konuşan Bay Ottosen, 13 aylık esaretinin en kötü yanının, bilinmeyenin korkunç duygusu ve baskıcı sessizlikle yaşamaya zorlandığı uzun bekleme araları olduğunu söyledi.
Hayatında acı örüntünün yeniden su yüzüne çıktığını söyleyen Ottosen, “Bizi dövdükleri zaman daha iyiydi – acıma konsantre olabilirdim – ve bu senin düşüncelerinle olmaktan daha kolay” dedi.
“Bizi en çok rahatsız eden şeyin gerçek korku olduğunu düşünmüyorum” diye ekledi. “Her zaman sessizliktir.”
Nisan ayında bir jüri, iki haftalık bir duruşmanın ardından 34 yaşındaki El Shafee Elsheikh’i dört adet rehin alma ve dört adet komplo suçundan suçlu buldu. Eski tutsaklar, aksanları ve aralıksız şakalaşmaları nedeniyle Beatles lakaplı üç genç Britanyalı tarafından amansız dayak, cinsel istismar, su banyosu ve cinayetleri ayrıntılarıyla anlattı.
Dört Amerikalının akrabaları – gazeteciler James Foley ve Steven J. Sotloff ile yardım görevlileri Kayla Mueller ve Peter Kassig – Doğu Federal Bölge Mahkemesi Yargıcı Thomas S. Ellis III’ü dikkatle, zaman zaman silah bağlayarak izlediler. Virginia Bölgesi, Bay Elsheikh’i şartlı tahliye olmaksızın aynı anda sekiz kez müebbet hapis cezasına çarptırdı.
Cezanın oğlunun kafasının kesilmesinin sekizinci yıldönümünde verildiğini kaydeden Bay Foley’nin annesi Diane Foley, “Bu içi boş bir zafer” dedi. “Ailelerimiz sevdiklerimizi sonsuza dek kaybetti.”
Yargıç Ellis, davaya yıllar içinde azalan ilgi hakkında yorumda bulunarak, duruşmayı ve tüm ülkeyi kapsayan gazetecileri “burada olanları unutmamaya” çağırdı.
Mahkemeye çıkışlarında kibar, rahat ve büyük ölçüde kayıtsız kalan Bay Elsheikh, Cuma günkü cezadan önce parmaklıklar ardında bir hayatla sınırlanacağını zaten biliyordu. Zorunlu federal yönergeler uyarınca beş müebbet hapis cezasına çarptırıldı, ancak Adalet Bakanlığı avukatları daha ağır bir ceza talep etmişti.
Yine de Cuma günü Bay Elsheikh, giydiği sert, yeşil hapishane tulumundan rahatsız olmuş, her zamankinden daha huzursuz görünüyordu; aile üyelerini ve serbest bırakılan bir rehineyi dinlerken, eylemlerini detaylandırırken, zaman zaman çılgınca yakasının altını kaşıdı.
Bayan Mueller’in babası Carl Mueller, Bay Elsheikh’ten sadece birkaç metre uzakta oturmaktan “Stresliydi” dedi. “Kafasının arkasına bakarak çok zaman geçirdim. Ama hak ettiğini aldığını bilerek buna değer.”
Savcılar, suçların vahşeti ve sözde militanlara bir mesaj gönderme arzusu göz önüne alındığında, ne kadar sembolik olursa olsun, cezasına eklenen her yılı hayati olarak gördüler. Mahkemeye sunulan 22 sayfalık bir ceza notunda, davanın başsavcısı Raj Parekh, hücrenin 2012’de IŞİD’in Suriye’ye saldırısı sırasında işlenen diğer birçok suça karıştığını öne sürerek yasaların izin verdiği azami cezayı savundu. ve 2013.
Virginia’nın Doğu Bölgesi’nin ilk ABD avukat yardımcısı Bay Parekh, bu davayı da mahkemede yaptı ve tutsakların başına gelen dehşetleri birer birer aktardı – Beatles üyelerinin iki adamı her birini dövmeye zorladığı bir örnek de dahil olmak üzere alaycı bir oyun oynarken diğer anlamsız.
Açıklamasının, ne kadar canlı olursa olsun, tutsakların çektiği acının derinliğini yansıtmadığını kabul etti ve Dante’nin Cehennem’ine bir göndermeyle bitirdi: “Böyle bir acının sözlüğüne sahip değiliz.”
Bay Elsheikh, kendi adına, yargıcın Cuma günü kendi savunmasında konuşma teklifini reddetti.
Üç saatlik duruşma bittikten sonra Bay Mueller, “Şaşırmadım” dedi. “Üşüdü, hiç pişmanlık duymadı, çünkü bence hâlâ doğru şeyi yaptığına inanıyor.”
Bay Elsheikh hemen karara itiraz etti. Ancak Yargıç Ellis bu çabayı çabucak reddetti, bu da Bay Elsheikh’in Floransa, Colo’daki yüksek güvenlikli bir hapishaneye gönderilebileceği anlamına geliyordu.
Kurbanların aileleri yıllarca mahkumiyet sağlamak için çalıştı ve Adalet Bakanlığına Bay Elsheikh ve bir ortak olan Alexanda Kotey’i Amerikan topraklarında adalete teslim etmesi için baskı yaptı. Ağustos 2020’de, zamanın başsavcısı William P. Barr, İngiliz savcıların işbirliği karşılığında erkeklere karşı ölüm cezasından feragat etmeyi kabul etti.
Aileler başarısız bir şekilde Obama yönetimine İslam Devleti ile müzakere etmesi için baskı yaptı ve diğer ülkelerin yaptığı gibi tutsakların serbest bırakılması için fidye dağıttı.
Bay Elsheikh, İslam Devleti için savaştığını hiçbir zaman inkar etmedi, ancak mahkeme tarafından atanan savunma avukatları, onun Beatles üyesi olmadığını iddia etti. Kaçırma olaylarına karıştığının iddiası, kaçıranların kimliklerini gizlemek için genellikle siyah yün giydikleri göz önüne alındığında, yanlış kimliğin bir sonucu olduğunu söylediler.
Savcılar, cinayetlere doğrudan karışmadığını, ancak çok sayıda adam kaçırma, fidye ve cinayet planına katılımının – ve hakkındaki bilgisinin – yasa uyarınca mahkumiyet sağlamak için yeterli olduğunu savundu.
Yıllarca Amerikalı müfettişler, adam kaçırma ve fidye planına katılan toplam dört Beatles olduğundan şüphelendi: Bay Kotey, Bay Elsheikh, Cihadi John olarak da bilinen Muhammed Emwazi ve Aine Davis.
Ancak bu yılın başlarında, bir FBI ajanı Bay Elsheikh’in duruşması sırasında grubun sadece üç ana üyesi olduğunu ifade etti ve Bay Davis’in rehinelerin fidye, işkence ve öldürülmesine karıştığı konusunda şüphe uyandırdı. 2017’de bir Türk mahkemesi, Londra’da doğan Bay Davis’i IŞİD’e üye olmaktan suçlu buldu. Kısa süre önce bir Türk hapishanesinden serbest bırakıldı ve büyük olasılıkla terör suçlamalarıyla karşı karşıya kalabileceği İngiltere’ye geri gönderilmek üzere.
Kuzey Virginia’daki savcılar, İslam Devleti ile ilgili davalarda, Bay Elsheikh ve Bay Kotey’inki de dahil olmak üzere, bir avuç yüksek profilli mahkumiyet kararı aldılar; Bay Foley’in kafasının kesilmesini duyurmaktan sorumlu olan İslam Devleti Medya Bakanlığı’nın bir parçası olan Suudi doğumlu Kanadalı Mohammed Khalifa; ve İslam Devleti için bir kadın savaşçı taburuna komuta eden Kansaslı Amerikalı bir kadın olan Allison Fluke-Ekren.
Bay Elsheikh, Bay Kotey ve Bay Khalifa ömür boyu hapse mahkûm edildi. Bayan Fluke-Ekren, Haziran ayında terörizm suçlamasıyla suçunu kabul ettikten sonra cezasını bekliyor.
Savcılara göre İngiliz aşırılık yanlıları, IŞİD’in o dönemde başkenti olduğunu iddia ettiği Suriye’nin Rakka kentinde tutuklu tuttukları rehineleri defalarca dövdüler. Tutuklularını su tahtası, sahte infazlar, acı verici stres pozisyonları, gıda yoksunluğu, elektrik kesintilerine neden olan boğulmalar, elektrik şokları ve 20 dakika veya daha uzun süren dayak gibi suistimallere maruz bıraktılar.
Mahkeme belgelerine göre, mahkumları cinayetlere tanık olmaya da zorladılar.
Rehinelerden biri, Bay Foley’e çok yakın olan Danimarkalı bir fotoğrafçı olan Daniel Rye Ottosen’di ve Haziran 2014’te serbest bırakılmadan önce arkadaşının veda mektubunu haftalarca ezberledi.
Cuma günü, Bay Ottosen endişeli bir şekilde mikrofonu ayarladı, Yargıç Ellis’in mahkeme salonundaki boş jüri kutusunun yanında dururken, hükümetin davayı azami cezaya çarptırması için çağırdığı dört tanıktan biri.
Bay Elsheikh’in duymak için çabaladığı alçak sesle konuşan Bay Ottosen, 13 aylık esaretinin en kötü yanının, bilinmeyenin korkunç duygusu ve baskıcı sessizlikle yaşamaya zorlandığı uzun bekleme araları olduğunu söyledi.
Hayatında acı örüntünün yeniden su yüzüne çıktığını söyleyen Ottosen, “Bizi dövdükleri zaman daha iyiydi – acıma konsantre olabilirdim – ve bu senin düşüncelerinle olmaktan daha kolay” dedi.
“Bizi en çok rahatsız eden şeyin gerçek korku olduğunu düşünmüyorum” diye ekledi. “Her zaman sessizliktir.”