Süt açısından zengin bir Kolombiya çorbası olan changua’yı ilk denediğimde, Changua ülkesinin kalbinden bir Bogotana olan eşim Adri, haşlanmış yumurtanın altın sarısını yarı erimiş peynirle karıştırırken yüzünü buruşturdu. Kişniş ve yeşil soğanla tatlandırılmış sütlü suyu bir parça ekmekle yerken yüzünü buruşturdu. Yediğimde bir tıkacı boğuyormuş gibi yaptı sanırım ve ben bitirene kadar devam etti.
Muisca’dan bir And çorbası olan Changua, memleketi Cundinamarca ve Boyacá’da bölünmüş bir izleyici kitlesine sahip. (Kolombiyalı kayınvalidemle grup sohbetinde yaptığım gayri resmi bir anket, Instagram’da yaptığım bir ankette olduğu gibi, Changua sevenler ve nefret edenler arasında neredeyse mükemmel bir ayrım olduğunu gösterdi.)
Nedenini anlayabiliyorum. Kuşkusuz, bayat ekmek, peynir ve yarı kesilmiş yumurta ile karıştırılmış ılık soğan sütü fikri pek iştah açıcı değildir.
Ama bir Changua aşığı olarak, beni et suyuna batırılmış ve tutumluluktan doğan bayat ekmek için daha tanıdık tariflerle aynı şekilde rahatlatıyor: Fransız soğan çorbası, İtalyan pappa al pomodoro ve hatta bir avuç dolusu New England deniz tarağı çorbası. kraker. Aradaki fark, changua’nın o kadar hızlı ve kolay olması ki sıkıcı bir hafta içi sabahında yapılabilir. Biraz esnek peynir ve sıvı sarı ekleyin ve kulağa oldukça iyi gelmeye başladı, değil mi?
Changua yapma bilgim, Kolombiya tarifleri hakkındaki bilgimin çoğu gibi, Subachoque’daki küçük mutfağında bana changua yapmayı öğreten Adri’nin teyzesi Gloria ile başlar.
Eşit parça süt ve suyu (“asla et suyu yapma” diye azarladı) dilimlenmiş Kolombiyalı uzun soğan, kıyılmış kişniş ve tuzla birleştirerek başladı. Sonra mısır unu ve peynirli ekmek olan almojábanas yerine seçtiğimiz bazı bayat süpermarket tarzı bagetler çıkardı. Onları yırtıp tencereye attık.
Daha sonra, birkaç yumurtayı bir kaseye kırdıktan sonra kaynayan tencereye boşalttık, sonra çorbayı her birinde bir yumurta olacak şekilde ılık kaselere böldük ve üzerlerine armut şeklinde ağızda eriyen queso pera koyduk. tam yağlı Düşük nemli mozzarellaya benzeyen peynir. Mükemmel bir kahvaltıydı, sıcak çikolata kupalarıyla yenmişti (Kolombiya usulü birkaç küp peynir karıştırılmıştı).
O zamandan beri tarifler için kitaplara ve internete baktım ve çoğunun neredeyse aynı olduğunu gördüm. Bazıları bayat ekmeği servis tabağına alıp sıcak suyu üzerine dökmeyi önerirken, bazıları da ekmeği kenardan batırmayı öneriyor. Bazen bir tarif, sütü eklemeden önce soğanları sotelemenizi önerir, ancak ben yeni pişirilmiş soğanların daha hafif lezzetini tercih ederim. Hatta bazı tarifler et suyu kullanılmasını önerir. (Bazen benimkini tuz yerine bulyon küpü ile çeşnilendiriyorum – Gloria’ya söyleme.) Patates yaygın bir eklemedir.
Tek gerçek zorluk, doğru soğan ve kişniş bulmaktır. Kolombiya And Dağları’nda kullanılan uzun soğan, büyük bir taze soğan veya küçük pırasayı andırıyor, ancak bu çorbayı Japon negisi, taze soğan, çiftçi pazar rampaları ve süpermarket kabukları ile yaptım. Farklı çorbalar üretirken her biri birbirinden lezzetli. Elinizde ne varsa kullanın.
Kolombiya’da, kişniş tipik olarak bitki cıvatalandıktan (çiçek ve tohum üretmek için astarlandıktan) ve Amerikan süpermarketlerinde bulunanlardan daha yoğun aromalı yoğun bir iğneli yaprak büyümesi ortaya çıktıktan sonra satılır. Kendi kişnişinizi yetiştirir ve köklenmesini önlemek için dikkatli bir şekilde budarsanız, daha yoğun yaprakları hasat edebilmek için salıvermeye çalışın. Değilse endişelenmeyin: normal kişniş yaprakları da burada işe yarar.
Geçen kış ailemle Boyacá’daydım ve YouTube kanalım için Changua hakkında bir video çekmiştim. Adri’ye şaka yollu biraz isteyip istemediğini sordum. Görünüşe göre bu fikre biraz açık: Servis edildiğinde yer ama asla hazırlamayı veya sipariş etmeyi seçmez. Genellikle kahvaltı yapan biri olarak, bir dahaki sefere sık sık changua dürtülerimden biri ortaya çıktığında iddiasının doğruluğunu test edeceğim.
Muisca’dan bir And çorbası olan Changua, memleketi Cundinamarca ve Boyacá’da bölünmüş bir izleyici kitlesine sahip. (Kolombiyalı kayınvalidemle grup sohbetinde yaptığım gayri resmi bir anket, Instagram’da yaptığım bir ankette olduğu gibi, Changua sevenler ve nefret edenler arasında neredeyse mükemmel bir ayrım olduğunu gösterdi.)
Nedenini anlayabiliyorum. Kuşkusuz, bayat ekmek, peynir ve yarı kesilmiş yumurta ile karıştırılmış ılık soğan sütü fikri pek iştah açıcı değildir.
Ama bir Changua aşığı olarak, beni et suyuna batırılmış ve tutumluluktan doğan bayat ekmek için daha tanıdık tariflerle aynı şekilde rahatlatıyor: Fransız soğan çorbası, İtalyan pappa al pomodoro ve hatta bir avuç dolusu New England deniz tarağı çorbası. kraker. Aradaki fark, changua’nın o kadar hızlı ve kolay olması ki sıkıcı bir hafta içi sabahında yapılabilir. Biraz esnek peynir ve sıvı sarı ekleyin ve kulağa oldukça iyi gelmeye başladı, değil mi?
Changua yapma bilgim, Kolombiya tarifleri hakkındaki bilgimin çoğu gibi, Subachoque’daki küçük mutfağında bana changua yapmayı öğreten Adri’nin teyzesi Gloria ile başlar.
Eşit parça süt ve suyu (“asla et suyu yapma” diye azarladı) dilimlenmiş Kolombiyalı uzun soğan, kıyılmış kişniş ve tuzla birleştirerek başladı. Sonra mısır unu ve peynirli ekmek olan almojábanas yerine seçtiğimiz bazı bayat süpermarket tarzı bagetler çıkardı. Onları yırtıp tencereye attık.
Daha sonra, birkaç yumurtayı bir kaseye kırdıktan sonra kaynayan tencereye boşalttık, sonra çorbayı her birinde bir yumurta olacak şekilde ılık kaselere böldük ve üzerlerine armut şeklinde ağızda eriyen queso pera koyduk. tam yağlı Düşük nemli mozzarellaya benzeyen peynir. Mükemmel bir kahvaltıydı, sıcak çikolata kupalarıyla yenmişti (Kolombiya usulü birkaç küp peynir karıştırılmıştı).
O zamandan beri tarifler için kitaplara ve internete baktım ve çoğunun neredeyse aynı olduğunu gördüm. Bazıları bayat ekmeği servis tabağına alıp sıcak suyu üzerine dökmeyi önerirken, bazıları da ekmeği kenardan batırmayı öneriyor. Bazen bir tarif, sütü eklemeden önce soğanları sotelemenizi önerir, ancak ben yeni pişirilmiş soğanların daha hafif lezzetini tercih ederim. Hatta bazı tarifler et suyu kullanılmasını önerir. (Bazen benimkini tuz yerine bulyon küpü ile çeşnilendiriyorum – Gloria’ya söyleme.) Patates yaygın bir eklemedir.
Tek gerçek zorluk, doğru soğan ve kişniş bulmaktır. Kolombiya And Dağları’nda kullanılan uzun soğan, büyük bir taze soğan veya küçük pırasayı andırıyor, ancak bu çorbayı Japon negisi, taze soğan, çiftçi pazar rampaları ve süpermarket kabukları ile yaptım. Farklı çorbalar üretirken her biri birbirinden lezzetli. Elinizde ne varsa kullanın.
Kolombiya’da, kişniş tipik olarak bitki cıvatalandıktan (çiçek ve tohum üretmek için astarlandıktan) ve Amerikan süpermarketlerinde bulunanlardan daha yoğun aromalı yoğun bir iğneli yaprak büyümesi ortaya çıktıktan sonra satılır. Kendi kişnişinizi yetiştirir ve köklenmesini önlemek için dikkatli bir şekilde budarsanız, daha yoğun yaprakları hasat edebilmek için salıvermeye çalışın. Değilse endişelenmeyin: normal kişniş yaprakları da burada işe yarar.
Geçen kış ailemle Boyacá’daydım ve YouTube kanalım için Changua hakkında bir video çekmiştim. Adri’ye şaka yollu biraz isteyip istemediğini sordum. Görünüşe göre bu fikre biraz açık: Servis edildiğinde yer ama asla hazırlamayı veya sipariş etmeyi seçmez. Genellikle kahvaltı yapan biri olarak, bir dahaki sefere sık sık changua dürtülerimden biri ortaya çıktığında iddiasının doğruluğunu test edeceğim.