WASHINGTON — Trump yönetimi 2019’da Rusya soruşturmasını herhangi bir yanlış uygulama için araştırmak üzere bir savcı atadığında, Başkan Donald J. Trump destekçileri arasında soruşturmanın kendisine karşı bir “derin devlet” komplosu bulacağına dair beklentileri alevlendirdi.
Üç yıl sonra, özel avukat John H. Durham liderliğindeki ekip, Pazartesi günü, soruşturmalarının geliştirdiği bir davada ilk davayı açacak ve 2016 başkanlık kampanyasını çevreleyen iddiaları ve karşı iddiaları bir jüri önüne getirecek. Ancak bu, FBI’ın yaptığı yanlışı göstermekten çok, büroyu bir kurban olarak gösteren bir davadır.
Duruşma, Demokratlarla bağları olan bir siber güvenlik avukatı olan Michael Sussmann’ın Eylül 2016’da Bay Trump ile Rusya arasındaki olası siber bağlantılarla ilgili şüphelerini ilettiğinde FBI’a yalan söyleyip söylemediğine odaklanıyor. FBI, Kremlin bağlantılı Alfa Bank için bir sunucuyu içeren konuyu araştırdı ve bunun asılsız olduğuna karar verdi.
Görüşmeyi ayarlarken Bay Sussmann bir FBI yetkilisine herhangi bir müşteri adına hareket etmediğini söylemişti. Savcılar, iddiaları daha güvenilir kılmak için bir teknoloji yöneticisinin ve Hillary Clinton kampanyasının müşterileri olduğunu gizlediğini iddia ediyor.
Savunma, Bay Sussmann’ın toplantıda onlar adına hareket etmediğini savunuyor. FBI, Rusya’nın sunucularını hack’lemesi ile ilgili konularda Demokratları temsil ettiğinin farkındaydı ve müteakip iletişimler, onun da Alfa Bank ile ilgili veri analizinin geliştirilmesinde rol oynayan bir müşterisi olduğunu açıkça ortaya koydu, avukatlarına göre.
Bay Sussmann’a yönelik suçlama sınırlı olsa da, Bay Durham, Clinton kampanyasını içeren geniş bir komplo olduğunu ima etmek için büyük miktarda bilgiyi yayınlamak için kullandı.
Bu ima, Bay Durham’ın geliştirdiği ve bu yıl içinde yargılanacak olan diğer davayı da etkiliyor. Sözde Steele dosyası için bir araştırmacı – Bay Trump ve Rusya arasındaki iddia edilen bağlantılar hakkında o zamandan beri gözden düşmüş bir muhalefet araştırması özeti – bazı kaynakları hakkında FBI’a yalan söylemekle suçluyor.
Her iki davanın da Bay Sussmann’ın o zamanlar çalıştığı hukuk firması Perkins Coie ile bağlantıları var. Ortaklarından biri olan Marc Elias, Clinton kampanyasının genel danışmanıydı ve Steele dosyasına yol açan muhalefet araştırmasını görevlendirmişti.
Alfa Bank iddiaları ve Steele dosyası, Rusya ile Trump kampanyası arasında bir gizli anlaşma olup olmadığına ilişkin resmi soruşturmaya büyük ölçüde teğetti. FBI yetkilileri bu soruşturmayı başka gerekçelerle açmıştı ve soruşturmayı tamamlayan özel danışman Robert S. Mueller III, nihai raporunda hiçbirine güvenmedi.
(Raporu, “Rus hükümeti ile Trump kampanyası arasındaki sayısız bağlantı”yı ayrıntılı olarak anlattı, ancak Trump’ın herhangi bir çalışanını Rusya ile bir suç komplosu kurmakla suçlamadı.)
Ancak Bay Trump’ın destekçileri Bay Durham’ın, Bay Trump’ın tüm Rusya soruşturmasının bir “aldatmaca” olduğu yönünde sıklıkla tekrarlanan iddiasıyla yankılanan anlatı etrafında toplandılar.
Bay Sussmann’ın savunma avukatları da savcıların, onun iddianamesine yol açan olaylar dizisine ilişkin daha geniş imalarını reddederek Durham ekibini siyasileştirilmiş komplo teorilerini körüklemekle suçladı.
Bu arka plana karşı, duruşma öncesi çekişmelerin çoğu, savcıların temel suçlamadan ne kadar uzakta dolaşabileceğine odaklandı. Bir Obama tarafından atanan, Columbia Bölgesi Federal Bölge Mahkemesi Yargıcı Christopher Cooper, Bay Durham’ın ekibinin jüriye sunabileceği şeylere bazı sınırlamalar getirdi.
Durham ve ekibi, mahkeme dosyaları aracılığıyla, kanıtlayamasalar bile, Alfa Bank veri veya analizinin sahte olabileceğinden şüphelendiklerini bildirdiler.
Ancak yargıç, Bay Durham’ın bu satırlar boyunca kanıt veya argüman sunmasını yasakladı ve Bay Sussmann’ın veri kendisine getirildiğinde şüphe etmek için bir nedeni olmadığı sürece, “zaman alıcı ve büyük ölçüde gereksiz bir şey olmaması gerektiğini söyledi. Suçsuz bir komplonun varlığını ve kapsamını belirlemek için mini bir duruşma.”
Yine de yargıç, savcılara, Bay Elias ve kampanya yöneticisi Robby Mook da dahil olmak üzere Clinton kampanyasıyla ilgili tanıkları çağırmak için daha geniş bir serbestlik verdi.
Alfa Bank sorunu, Rusya’nın Demokratları hacklediğinin ortaya çıktığı 2016 baharına kadar uzanıyor.
O yaz, Bay Trump’ın Moskova ile olan ilişkisine dair şüpheler artarken, bir grup veri bilimcisi, Trump Organizasyonunun sunucularını Alfa Bank’a bağladığı anlaşılan garip internet verilerini belirledi.
Bir teknoloji yöneticisi ve siber güvenlik uzmanı olan Rodney Joffe ile birlikte çalışarak, bunun gizli bir iletişim kanalı olabileceğini teorileştirdiler. Halihazırda Bay Sussmann’ın müşterisi olan Bay Joffe, konuyu ona getirdi ve Bay Sussmann bu şüpheleri gazetecilere ve FBI’a iletti. Gazetecilerin bu konuda yazmasını sağlamaya çalışıyordu.
Malzemeyi paylaşmak için FBI ile bir toplantı arayan Bay Sussmann, o zamanın ajansının en iyi avukatı olan James A. Baker’a ulaştı. Bay Sussmann bir metinde bunu herhangi bir müşteri adına getirmediğini ve büroya yardım etme arzusuyla motive olduğunu söyledi. Bay Baker’ın savcılığın birincil tanığı olması bekleniyor.
Ancak Bay Durham’ın ekibi, Bay Sussmann’ın Clinton kampanyasına Alfa Bank şüpheleri üzerinde çalışırken zaman kaydettiğini gösteren hukuk firması fatura kayıtlarını aldı. Ekip, yalan söylediğini çünkü FBI siyasi bağlantıdan haberdar olsaydı, ajanların konuyu farklı şekilde ele alabileceğini savundu.
Durham’ın savcısı Andrew DeFilippis yakın tarihli bir duruşmada, “Hükümetin duruşmada tartışacağı gibi strateji, bu konu hakkında, Alfa Bank sorunu hakkında haberler yaratmaktı” dedi. “İkincisi, kolluk kuvvetlerinin bunu soruşturmasını sağlamaktı; ve belki de üçüncüsü, sayın yargıç, kolluk kuvvetlerinin olayı araştırdığı gerçeğini basına duyurmak için.”
John H. Durham, Trump yönetiminin 2019’da Rusya soruşturmasını herhangi bir suistimal için araştırmak üzere atadığı özel danışmandır. Kredi… Bob Child/Associated Press
Aynı duruşmada, savunma avukatı Sean Berkowitz, Bay Sussmann’ın bu iddiaları gazetecilere anlatırken Clinton kampanyasını temsil etmesine itiraz etmeyeceğini söyledi. Ancak savunmanın, Bay Sussmann’ın konuyu kampanya veya Bay Joffe “adına” FBI’a götürdüğüne inanmadığını ileri süreceğini öne sürdü.
Bay Berkowitz, Bay Sussmann’ın Bay Baker’a The New York Times’ın Alfa Bank şüpheleri hakkında bir makale yayınlamayı planladığını ve bu nedenle kendisine ulaşmaya çalıştığını söylediğini kaydetti.
Bay Berkowitz, “Kampanyadan, bu konuyla ilgili bir makaleyle ilgilenseler de, FBI’a gitmenin, herhangi bir basın olmadan önce istedikleriyle çelişen bir şey olduğuna dair bir tanıklık olmasını bekliyoruz” dedi. . “Ve aslında, FBI’a gitmek, kampanyanın istediği ile tutarsız olan basın hikayesini öldürdü.”
Bu konudaki bazı ayrıntılar karanlıkta kalıyor. Bay Baker, FBI’ın The Times’dan yayıncılığı “yavaşlamasını” istemeye çalıştığına dair ifade verdi. Ancak haberler, altı hafta sonra gazete Alfa Bank’tan bahseden bir makale yayınlamasına rağmen, editörlerin muhabir Eric Lichtblau tarafından yazılan bu makaleyi yayınlamaya hazır olmadığını gösteriyor.
Savunma avukatları ayrıca, Bay Sussmann yalan söylese bile, bunun önemsiz olacağını çünkü FBI’ın yine de iddiaları araştıracağını savundular. Ve ilk açıklamasına rağmen, Bay Sussmann’ın sonraki iletişimlerinde bir müşterisi olması konusunda açık olduğunu öne sürdüler. Bay Baker ile Mart 2017’de yapılan bir FBI toplantısının notları, büronun o zamana kadar bir tane olduğunu anladığını gösteriyor.
Savunma ayrıca, artık The Times’da olmayan Bay Lichtblau’yu ifade vermesi için mahkemeye çağırdı. Bay Lichtblau’nun avukatı, yargıçtan sorgulamayı Bay Sussmann ile yaptığı görüşmelerle sınırlamasını, diğer gizli kaynaklardan ve gazetecilik meselelerinden kaçınmasını istedi. Bay Durham’ın ekibinin bu tür kısıtlamalara itiraz etmesi bekleniyor.
Üç yıl sonra, özel avukat John H. Durham liderliğindeki ekip, Pazartesi günü, soruşturmalarının geliştirdiği bir davada ilk davayı açacak ve 2016 başkanlık kampanyasını çevreleyen iddiaları ve karşı iddiaları bir jüri önüne getirecek. Ancak bu, FBI’ın yaptığı yanlışı göstermekten çok, büroyu bir kurban olarak gösteren bir davadır.
Duruşma, Demokratlarla bağları olan bir siber güvenlik avukatı olan Michael Sussmann’ın Eylül 2016’da Bay Trump ile Rusya arasındaki olası siber bağlantılarla ilgili şüphelerini ilettiğinde FBI’a yalan söyleyip söylemediğine odaklanıyor. FBI, Kremlin bağlantılı Alfa Bank için bir sunucuyu içeren konuyu araştırdı ve bunun asılsız olduğuna karar verdi.
Görüşmeyi ayarlarken Bay Sussmann bir FBI yetkilisine herhangi bir müşteri adına hareket etmediğini söylemişti. Savcılar, iddiaları daha güvenilir kılmak için bir teknoloji yöneticisinin ve Hillary Clinton kampanyasının müşterileri olduğunu gizlediğini iddia ediyor.
Savunma, Bay Sussmann’ın toplantıda onlar adına hareket etmediğini savunuyor. FBI, Rusya’nın sunucularını hack’lemesi ile ilgili konularda Demokratları temsil ettiğinin farkındaydı ve müteakip iletişimler, onun da Alfa Bank ile ilgili veri analizinin geliştirilmesinde rol oynayan bir müşterisi olduğunu açıkça ortaya koydu, avukatlarına göre.
Bay Sussmann’a yönelik suçlama sınırlı olsa da, Bay Durham, Clinton kampanyasını içeren geniş bir komplo olduğunu ima etmek için büyük miktarda bilgiyi yayınlamak için kullandı.
Bu ima, Bay Durham’ın geliştirdiği ve bu yıl içinde yargılanacak olan diğer davayı da etkiliyor. Sözde Steele dosyası için bir araştırmacı – Bay Trump ve Rusya arasındaki iddia edilen bağlantılar hakkında o zamandan beri gözden düşmüş bir muhalefet araştırması özeti – bazı kaynakları hakkında FBI’a yalan söylemekle suçluyor.
Her iki davanın da Bay Sussmann’ın o zamanlar çalıştığı hukuk firması Perkins Coie ile bağlantıları var. Ortaklarından biri olan Marc Elias, Clinton kampanyasının genel danışmanıydı ve Steele dosyasına yol açan muhalefet araştırmasını görevlendirmişti.
Alfa Bank iddiaları ve Steele dosyası, Rusya ile Trump kampanyası arasında bir gizli anlaşma olup olmadığına ilişkin resmi soruşturmaya büyük ölçüde teğetti. FBI yetkilileri bu soruşturmayı başka gerekçelerle açmıştı ve soruşturmayı tamamlayan özel danışman Robert S. Mueller III, nihai raporunda hiçbirine güvenmedi.
(Raporu, “Rus hükümeti ile Trump kampanyası arasındaki sayısız bağlantı”yı ayrıntılı olarak anlattı, ancak Trump’ın herhangi bir çalışanını Rusya ile bir suç komplosu kurmakla suçlamadı.)
Ancak Bay Trump’ın destekçileri Bay Durham’ın, Bay Trump’ın tüm Rusya soruşturmasının bir “aldatmaca” olduğu yönünde sıklıkla tekrarlanan iddiasıyla yankılanan anlatı etrafında toplandılar.
Bay Sussmann’ın savunma avukatları da savcıların, onun iddianamesine yol açan olaylar dizisine ilişkin daha geniş imalarını reddederek Durham ekibini siyasileştirilmiş komplo teorilerini körüklemekle suçladı.
Bu arka plana karşı, duruşma öncesi çekişmelerin çoğu, savcıların temel suçlamadan ne kadar uzakta dolaşabileceğine odaklandı. Bir Obama tarafından atanan, Columbia Bölgesi Federal Bölge Mahkemesi Yargıcı Christopher Cooper, Bay Durham’ın ekibinin jüriye sunabileceği şeylere bazı sınırlamalar getirdi.
Durham ve ekibi, mahkeme dosyaları aracılığıyla, kanıtlayamasalar bile, Alfa Bank veri veya analizinin sahte olabileceğinden şüphelendiklerini bildirdiler.
Ancak yargıç, Bay Durham’ın bu satırlar boyunca kanıt veya argüman sunmasını yasakladı ve Bay Sussmann’ın veri kendisine getirildiğinde şüphe etmek için bir nedeni olmadığı sürece, “zaman alıcı ve büyük ölçüde gereksiz bir şey olmaması gerektiğini söyledi. Suçsuz bir komplonun varlığını ve kapsamını belirlemek için mini bir duruşma.”
Yine de yargıç, savcılara, Bay Elias ve kampanya yöneticisi Robby Mook da dahil olmak üzere Clinton kampanyasıyla ilgili tanıkları çağırmak için daha geniş bir serbestlik verdi.
Alfa Bank sorunu, Rusya’nın Demokratları hacklediğinin ortaya çıktığı 2016 baharına kadar uzanıyor.
O yaz, Bay Trump’ın Moskova ile olan ilişkisine dair şüpheler artarken, bir grup veri bilimcisi, Trump Organizasyonunun sunucularını Alfa Bank’a bağladığı anlaşılan garip internet verilerini belirledi.
Bir teknoloji yöneticisi ve siber güvenlik uzmanı olan Rodney Joffe ile birlikte çalışarak, bunun gizli bir iletişim kanalı olabileceğini teorileştirdiler. Halihazırda Bay Sussmann’ın müşterisi olan Bay Joffe, konuyu ona getirdi ve Bay Sussmann bu şüpheleri gazetecilere ve FBI’a iletti. Gazetecilerin bu konuda yazmasını sağlamaya çalışıyordu.
Malzemeyi paylaşmak için FBI ile bir toplantı arayan Bay Sussmann, o zamanın ajansının en iyi avukatı olan James A. Baker’a ulaştı. Bay Sussmann bir metinde bunu herhangi bir müşteri adına getirmediğini ve büroya yardım etme arzusuyla motive olduğunu söyledi. Bay Baker’ın savcılığın birincil tanığı olması bekleniyor.
Ancak Bay Durham’ın ekibi, Bay Sussmann’ın Clinton kampanyasına Alfa Bank şüpheleri üzerinde çalışırken zaman kaydettiğini gösteren hukuk firması fatura kayıtlarını aldı. Ekip, yalan söylediğini çünkü FBI siyasi bağlantıdan haberdar olsaydı, ajanların konuyu farklı şekilde ele alabileceğini savundu.
Durham’ın savcısı Andrew DeFilippis yakın tarihli bir duruşmada, “Hükümetin duruşmada tartışacağı gibi strateji, bu konu hakkında, Alfa Bank sorunu hakkında haberler yaratmaktı” dedi. “İkincisi, kolluk kuvvetlerinin bunu soruşturmasını sağlamaktı; ve belki de üçüncüsü, sayın yargıç, kolluk kuvvetlerinin olayı araştırdığı gerçeğini basına duyurmak için.”
John H. Durham, Trump yönetiminin 2019’da Rusya soruşturmasını herhangi bir suistimal için araştırmak üzere atadığı özel danışmandır. Kredi… Bob Child/Associated Press
Aynı duruşmada, savunma avukatı Sean Berkowitz, Bay Sussmann’ın bu iddiaları gazetecilere anlatırken Clinton kampanyasını temsil etmesine itiraz etmeyeceğini söyledi. Ancak savunmanın, Bay Sussmann’ın konuyu kampanya veya Bay Joffe “adına” FBI’a götürdüğüne inanmadığını ileri süreceğini öne sürdü.
Bay Berkowitz, Bay Sussmann’ın Bay Baker’a The New York Times’ın Alfa Bank şüpheleri hakkında bir makale yayınlamayı planladığını ve bu nedenle kendisine ulaşmaya çalıştığını söylediğini kaydetti.
Bay Berkowitz, “Kampanyadan, bu konuyla ilgili bir makaleyle ilgilenseler de, FBI’a gitmenin, herhangi bir basın olmadan önce istedikleriyle çelişen bir şey olduğuna dair bir tanıklık olmasını bekliyoruz” dedi. . “Ve aslında, FBI’a gitmek, kampanyanın istediği ile tutarsız olan basın hikayesini öldürdü.”
Bu konudaki bazı ayrıntılar karanlıkta kalıyor. Bay Baker, FBI’ın The Times’dan yayıncılığı “yavaşlamasını” istemeye çalıştığına dair ifade verdi. Ancak haberler, altı hafta sonra gazete Alfa Bank’tan bahseden bir makale yayınlamasına rağmen, editörlerin muhabir Eric Lichtblau tarafından yazılan bu makaleyi yayınlamaya hazır olmadığını gösteriyor.
Savunma avukatları ayrıca, Bay Sussmann yalan söylese bile, bunun önemsiz olacağını çünkü FBI’ın yine de iddiaları araştıracağını savundular. Ve ilk açıklamasına rağmen, Bay Sussmann’ın sonraki iletişimlerinde bir müşterisi olması konusunda açık olduğunu öne sürdüler. Bay Baker ile Mart 2017’de yapılan bir FBI toplantısının notları, büronun o zamana kadar bir tane olduğunu anladığını gösteriyor.
Savunma ayrıca, artık The Times’da olmayan Bay Lichtblau’yu ifade vermesi için mahkemeye çağırdı. Bay Lichtblau’nun avukatı, yargıçtan sorgulamayı Bay Sussmann ile yaptığı görüşmelerle sınırlamasını, diğer gizli kaynaklardan ve gazetecilik meselelerinden kaçınmasını istedi. Bay Durham’ın ekibinin bu tür kısıtlamalara itiraz etmesi bekleniyor.