Biriyle röportaj yaparken omurgamdan aşağı bir ürperti gelmesi nadirdir. Ancak yakın zamanda, yerel aşırıcılık ve Amerikan demokrasisine yönelik tehditler üzerine iki yeni kitabın yazarları olan Luke Mogelson ve Andy Campbell ile konuştuğumda tam olarak bu oldu.
The New Yorker’ın kadrolu yazarı Mogelson, 6 Ocak 2021’de Capitol’e yapılan saldırıda büyük rol oynayan hareketin yükselişini kronikleştiren içten bir anlatı çalışması olan “Fırtına Burada” yazdı.
Ve HuffPost muhabiri Campbell, ülkenin dört bir yanındaki mitinglerde, okul yönetim kurulu toplantılarında ve sokak kavgalarında yıllarca onları izlemenin ürünü olan, Trump yanlısı aşırılık yanlısı grup Proud Boys hakkında bir kitap yayınladı.
Ne Mogelson ne de Campbell diğeriyle konuştuğumu bilmiyordu. Ancak her iki yazar da acilen aynı mesajı kolluk kuvvetlerine ve genel olarak ülkeye iletmek istedi: En kötüsü henüz gelmedi.
Bu hafta, eski Başkan Donald Trump, bir radyo röportajında, gizli belgeleri ele alma konusunda suçlanması halinde “büyük sorunlar” konusunda uyardı, yorumlar geniş çapta şiddetli huzursuzluğu körüklemek için bir tehdit olarak yorumlandı. Ülke çapındaki seçim görevlileri o kadar çok çevrimiçi hakaretle karşı karşıya kaldılar ki, yüzlerce alt düzey yetkili, güvenliklerinden korktukları için görevlerinden ayrıldılar.
Ancak Campbell, tehdit ortamının seçimlerin çok ötesine geçtiğini söyledi.
“Gerçekten inanıyorum ki, bundan sonra sadece MAGA rallileri olmayacak. Proud Boys mitinglerinde, solcu mitinglerde veya BLM etkinliklerinde sadece siyasi şiddet olmayacak” dedi. Donald Trump ve şirketin ilgi odağı haline gelen herhangi bir sivil etkinlikte siyasi şiddet olacak” dedi.
‘Hızla mutasyona uğrayan’ sağcı hareketler
Mogelson, kitabını yazmadan önce, önceki on yılın çoğunu Afganistan gibi çatışma bölgelerinde yurt dışında yaşayarak ve rapor vererek geçirdi. Irak’ta birinin mafya tarafından öldürülmesine tanık oldu ve bu ona, görünüşte sıradan insanlardan oluşan bir kalabalığı çıldırtan “sarhoş edici” duygunun ne olduğunu anlamasını sağladı.
Kalabalığın öfke ifadelerinin “performatif yönünü” belirterek “Bana bunu hatırlatan 6 Ocak unsurları vardı” dedi.
Bir Demokrat olan Michiganlı Gretchen Whitmer gibi valiler tarafından uygulanan pandemi tedbirlerine karşı harekete geçen karantina karşıtı gruplar hakkında haber yapmaya başladığında, hikayenin çok daha büyük olduğunu hemen gördü.
Mogelson, özellikle Nisan 2020’de askeri tarzda tüfekler kullanan silahlı kişilerin korona virüs önlemlerini protesto etmek için Lansing’deki Eyalet Başkenti’ne saldırdığı açık taşıma eyaleti Michigan’da, “Bu görüntülerin bazıları beni biraz şaşırttı” diye hatırlıyor.
“Çok geçmeden bu grupların ve bu hareketin hızla mutasyona uğradığını fark ettim” dedi.
Önümüzdeki yıl boyunca, onların evrimini, karantina karşıtı bir hareketten 2020 yazındaki ırk adaleti protestolarına karşı çıkan ve 6 Ocak’ta “hükümete karşı şiddetli bir ayaklanma” olarak adlandırdığı şeye kadar izledi.
Bu noktada Mogelson, raporlama yolculuğu boyunca farklı ara istasyonlarda aynı insanların çoğunu tanımıştı.
“Nisan 2020’de tanıştığım tam anlamıyla aynı gruplar ve bireylerdi” dedi.
6 Ocak 2021’de kalabalıklar, Başkan Trump’ın konuşmasını dinlemek için Beyaz Saray yakınlarında toplandı. Kredi… New York Times için Mark Peterson
Mogelson, kapsadığı görünüşte farklı olaylar arasındaki ortak noktanın “bir mülksüzleştirme duygusu” olduğunu buldu. Deneklerinin öfkesi, miraslarının ırksal azınlıklar veya göçmenler tarafından ellerinden alındığını hissetmeye ya da hükümetteki ve büyük teknoloji şirketlerindeki güçlü güçlerin özgür konuşma haklarını çalmaya çalıştığı hissine bir tepki olabilir.
O zamanki Başkan Trump’ın “çalmayı durdurma” çağrısına yanıt veren mafyaya uyum sağlamak için yüzünün alt yarısında bir beyzbol şapkası ve boyun körüğü taktı.
Kimlik bilgilerini elinde tutmasına rağmen, “6 Ocak’ta insanlara gazeteci olduğumu söylemek için kesinlikle elimi kaldırmıyordum” dedi.
Ellipse’de Beyaz Saray’ın önünde toplanan kalabalığı takip etti, burada Trump destekçilerini Pennsylvania Bulvarı’nda yürürken “cehennem gibi savaşmaya” çağırdı.
Mogelson, Kongre Binası’nın Batı Cephesi’ne ulaştığında, Proud Boys’tan oluşan bir birlik, daha geniş protestocu birliğini polisin aceleyle diktiği dayanıksız engelleri devirmeye teşvik ediyordu.
Mogelson, girişe kadar uzanan taş levhaların her tarafında yumruk kavgası ve kan gördü ve kalabalığı Senato’ya kadar takip etti. Görüntülerin bir kısmının, Meclis Seçim Komitesi’nin soruşturmasında kullanılan kanıt haline geldiğini söyledi.
Capitol isyanı, kalabalık koridorlarda ve mermer merdivenlerden aşağı yukarı yağma yaparken, camları kırarken, tarihi heykellere grafiti çizerken ve üyelerin ve hatta Başkan Yardımcısı Mike Pence’in hayatlarını tehdit ederken kompleksin içinde yakalanan milletvekilleri için travmatik bir olaydı.
İsyancılar odaya girmeye çalışırken House Gallery’de yakalanan Minnesota’dan bir Demokrat olan Temsilci Dean Phillips, bir röportajda “hayatımın en kötü günü” olduğunu söyledi. O gün giydiği gaz maskesini, özgür ve adil seçimlerin riskleri olarak gördüklerini hatırlatmak için ofisindeki bir rafta hala tutuyor.
Ancak isyancıların kendileri için Mogelson, bunun canlandırıcı olduğunu söyledi.
6 Ocak’taki Capitol’de, “galip gelen kutlama ve katarsisten oluşan vahşi, neredeyse neşeli bir atmosfer” olduğunu söyledi.
Aşırılıkçı grupları çökertmek neden zor?
Proud Boys’u 2017’den beri takip eden Campbell, kitabının Amerikan kamuoyuna “uyarı atışı” olarak hizmet etmeyi amaçladığını söyledi.
Proud Boys gibi aşırılık yanlısı grupların kendilerini okul yönetim kurulu toplantıları gibi demokratik işlevlere nasıl soktuğuna dikkat çekerek, “Ortalama bir insan için bir başlangıç kitabı olmasını istedim” dedi.
“Siyasi güçlere kilitleniyorlar ve bu sayede kendilerine meşruiyet sağlıyorlar” dedi.
Bu noktanın altını çizerek, Kongre üyeleri ve yönetim yetkilileri, genellikle belirsiz bir bölgede faaliyet gösteren Proud Boys gibi grupların üyelerini takip etme yetkisinin eksikliğinden, destek oluştururken konuşma ve toplanma özgürlüğünden yararlandıklarından şikayet ediyorlar. siyasi müttefikler kazanın.
Amerika Birleşik Devletleri’nde, yerel aşırılık yanlısı bir grubun parçası olmak yasa dışı değildir. Belirli tehditlerin peşinden gitmek için, hükümetin sınırlı araçları var, yani federal yetkililer, yerel aşırılık yanlılarını çökertmek veya diğer yasa hükümleri uyarınca kovuşturmak için genellikle denizaşırı gruplarla bağlantılar bulmak zorunda kalıyor.
Proud Boys’a 2020’deki cumhurbaşkanlığı tartışması sırasında “geri çekil ve beklemede bekleme” talimatını veren Trump gibi Cumhuriyetçi politikacılar, meseleleri karmaşıklaştırıyor.
Örneğin, Adalet Bakanlığı’nı okul çağındaki çocukların ebeveynlerinin okul yönetim kurulu toplantılarında kendilerini ifade etmelerini engellemeye çalışmakla suçlamak, GOP kampanyalarında düzenli bir konuşma konusu haline geldi. Ancak bu alkış satırları, aslında Adalet Bakanlığı’nın aşırılık yanlısı grupların bu mekanlarda kendilerini gösterme biçimlerine – bazı durumlarda silahlı olarak ortaya çıkmalarına veya karşı oldukları okul görevlilerini ve velileri bağırmalarına – yönelik tepkisine atıfta bulunuyor.
Campbell, “Cumhuriyetçi Parti ne yapacağını bilmiyor gibi görünüyor” dedi.
“Görünüşe göre Proud Boys’u ve diğer aşırılık yanlılarını azarlamadaki yetersizlikleri bu makineyi çok daha hızlı ilerletiyor ve kolluk kuvvetlerinin ayak uydurmasını gerçekten zorlaştırıyor.”
Demokrasi hakkında ne okumalı?
Alaska’dan Mary Peltola, Salı günü Meclis Başkanı Nancy Pelosi’nin yemin töreninden sonra Capitol’de. Kredi… Haiyun Jiang/The New York Times
Meclis’in en yeni üyesini yakalamak
On Politics, düzenli olarak Times fotoğrafçılarının çalışmalarına yer verir. Haiyun Jiang’ın yukarıdaki fotoğrafı çekmemiz hakkında bize söyledikleri:
Meclis Başkanı Nancy Pelosi’nin, bir Demokrat ve Kongre’ye seçilen ilk Alaska Yerlisi olan seçilmiş üye Mary Peltola için düzenlediği tören yemini için Capitol’deki Rayburn Odasına geldiğimde, kablolu fotoğrafçıların çoğu öne çıktı ve merkez.
Bunun yerine, yan tarafta Peltola’nın gelişini ve gidişini yakalamamı sağlayan bir nokta seçtim. Fotoğraf çekiminden sonra hızla odadan çıktım ve çıkmasını bekledim, sonra bu fotoğrafı çektim.
Kongrenin yeni basılmış bir üyesinin sevincini, temsil ettiği insanların gururunu, ancak basında biraz tedirginlik hissedebiliyordum.
Politika Üzerine’yi okuduğunuz ve The New York Times’a abone olduğunuz için teşekkür ederiz. – Blake
Bültenin geçmiş sayılarını buradan okuyun.
Okuduğunuzdan zevk alıyorsanız, lütfen başkalarına tavsiye etmeyi düşünün. Buradan üye olabilirler. Yalnızca abonelere özel tüm haber bültenlerimize buradan göz atın.
Geri bildiriminiz var mı? Kapsam için fikirler? Sizden haber almak isteriz. Bize [email protected] adresinden e-posta gönderin.
The New Yorker’ın kadrolu yazarı Mogelson, 6 Ocak 2021’de Capitol’e yapılan saldırıda büyük rol oynayan hareketin yükselişini kronikleştiren içten bir anlatı çalışması olan “Fırtına Burada” yazdı.
Ve HuffPost muhabiri Campbell, ülkenin dört bir yanındaki mitinglerde, okul yönetim kurulu toplantılarında ve sokak kavgalarında yıllarca onları izlemenin ürünü olan, Trump yanlısı aşırılık yanlısı grup Proud Boys hakkında bir kitap yayınladı.
Ne Mogelson ne de Campbell diğeriyle konuştuğumu bilmiyordu. Ancak her iki yazar da acilen aynı mesajı kolluk kuvvetlerine ve genel olarak ülkeye iletmek istedi: En kötüsü henüz gelmedi.
Bu hafta, eski Başkan Donald Trump, bir radyo röportajında, gizli belgeleri ele alma konusunda suçlanması halinde “büyük sorunlar” konusunda uyardı, yorumlar geniş çapta şiddetli huzursuzluğu körüklemek için bir tehdit olarak yorumlandı. Ülke çapındaki seçim görevlileri o kadar çok çevrimiçi hakaretle karşı karşıya kaldılar ki, yüzlerce alt düzey yetkili, güvenliklerinden korktukları için görevlerinden ayrıldılar.
Ancak Campbell, tehdit ortamının seçimlerin çok ötesine geçtiğini söyledi.
“Gerçekten inanıyorum ki, bundan sonra sadece MAGA rallileri olmayacak. Proud Boys mitinglerinde, solcu mitinglerde veya BLM etkinliklerinde sadece siyasi şiddet olmayacak” dedi. Donald Trump ve şirketin ilgi odağı haline gelen herhangi bir sivil etkinlikte siyasi şiddet olacak” dedi.
‘Hızla mutasyona uğrayan’ sağcı hareketler
Mogelson, kitabını yazmadan önce, önceki on yılın çoğunu Afganistan gibi çatışma bölgelerinde yurt dışında yaşayarak ve rapor vererek geçirdi. Irak’ta birinin mafya tarafından öldürülmesine tanık oldu ve bu ona, görünüşte sıradan insanlardan oluşan bir kalabalığı çıldırtan “sarhoş edici” duygunun ne olduğunu anlamasını sağladı.
Kalabalığın öfke ifadelerinin “performatif yönünü” belirterek “Bana bunu hatırlatan 6 Ocak unsurları vardı” dedi.
Bir Demokrat olan Michiganlı Gretchen Whitmer gibi valiler tarafından uygulanan pandemi tedbirlerine karşı harekete geçen karantina karşıtı gruplar hakkında haber yapmaya başladığında, hikayenin çok daha büyük olduğunu hemen gördü.
Mogelson, özellikle Nisan 2020’de askeri tarzda tüfekler kullanan silahlı kişilerin korona virüs önlemlerini protesto etmek için Lansing’deki Eyalet Başkenti’ne saldırdığı açık taşıma eyaleti Michigan’da, “Bu görüntülerin bazıları beni biraz şaşırttı” diye hatırlıyor.
“Çok geçmeden bu grupların ve bu hareketin hızla mutasyona uğradığını fark ettim” dedi.
Önümüzdeki yıl boyunca, onların evrimini, karantina karşıtı bir hareketten 2020 yazındaki ırk adaleti protestolarına karşı çıkan ve 6 Ocak’ta “hükümete karşı şiddetli bir ayaklanma” olarak adlandırdığı şeye kadar izledi.
Bu noktada Mogelson, raporlama yolculuğu boyunca farklı ara istasyonlarda aynı insanların çoğunu tanımıştı.
“Nisan 2020’de tanıştığım tam anlamıyla aynı gruplar ve bireylerdi” dedi.
6 Ocak 2021’de kalabalıklar, Başkan Trump’ın konuşmasını dinlemek için Beyaz Saray yakınlarında toplandı. Kredi… New York Times için Mark Peterson
Mogelson, kapsadığı görünüşte farklı olaylar arasındaki ortak noktanın “bir mülksüzleştirme duygusu” olduğunu buldu. Deneklerinin öfkesi, miraslarının ırksal azınlıklar veya göçmenler tarafından ellerinden alındığını hissetmeye ya da hükümetteki ve büyük teknoloji şirketlerindeki güçlü güçlerin özgür konuşma haklarını çalmaya çalıştığı hissine bir tepki olabilir.
O zamanki Başkan Trump’ın “çalmayı durdurma” çağrısına yanıt veren mafyaya uyum sağlamak için yüzünün alt yarısında bir beyzbol şapkası ve boyun körüğü taktı.
Kimlik bilgilerini elinde tutmasına rağmen, “6 Ocak’ta insanlara gazeteci olduğumu söylemek için kesinlikle elimi kaldırmıyordum” dedi.
Ellipse’de Beyaz Saray’ın önünde toplanan kalabalığı takip etti, burada Trump destekçilerini Pennsylvania Bulvarı’nda yürürken “cehennem gibi savaşmaya” çağırdı.
Mogelson, Kongre Binası’nın Batı Cephesi’ne ulaştığında, Proud Boys’tan oluşan bir birlik, daha geniş protestocu birliğini polisin aceleyle diktiği dayanıksız engelleri devirmeye teşvik ediyordu.
Mogelson, girişe kadar uzanan taş levhaların her tarafında yumruk kavgası ve kan gördü ve kalabalığı Senato’ya kadar takip etti. Görüntülerin bir kısmının, Meclis Seçim Komitesi’nin soruşturmasında kullanılan kanıt haline geldiğini söyledi.
Capitol isyanı, kalabalık koridorlarda ve mermer merdivenlerden aşağı yukarı yağma yaparken, camları kırarken, tarihi heykellere grafiti çizerken ve üyelerin ve hatta Başkan Yardımcısı Mike Pence’in hayatlarını tehdit ederken kompleksin içinde yakalanan milletvekilleri için travmatik bir olaydı.
İsyancılar odaya girmeye çalışırken House Gallery’de yakalanan Minnesota’dan bir Demokrat olan Temsilci Dean Phillips, bir röportajda “hayatımın en kötü günü” olduğunu söyledi. O gün giydiği gaz maskesini, özgür ve adil seçimlerin riskleri olarak gördüklerini hatırlatmak için ofisindeki bir rafta hala tutuyor.
Ancak isyancıların kendileri için Mogelson, bunun canlandırıcı olduğunu söyledi.
6 Ocak’taki Capitol’de, “galip gelen kutlama ve katarsisten oluşan vahşi, neredeyse neşeli bir atmosfer” olduğunu söyledi.
Aşırılıkçı grupları çökertmek neden zor?
Proud Boys’u 2017’den beri takip eden Campbell, kitabının Amerikan kamuoyuna “uyarı atışı” olarak hizmet etmeyi amaçladığını söyledi.
Proud Boys gibi aşırılık yanlısı grupların kendilerini okul yönetim kurulu toplantıları gibi demokratik işlevlere nasıl soktuğuna dikkat çekerek, “Ortalama bir insan için bir başlangıç kitabı olmasını istedim” dedi.
“Siyasi güçlere kilitleniyorlar ve bu sayede kendilerine meşruiyet sağlıyorlar” dedi.
Bu noktanın altını çizerek, Kongre üyeleri ve yönetim yetkilileri, genellikle belirsiz bir bölgede faaliyet gösteren Proud Boys gibi grupların üyelerini takip etme yetkisinin eksikliğinden, destek oluştururken konuşma ve toplanma özgürlüğünden yararlandıklarından şikayet ediyorlar. siyasi müttefikler kazanın.
Amerika Birleşik Devletleri’nde, yerel aşırılık yanlısı bir grubun parçası olmak yasa dışı değildir. Belirli tehditlerin peşinden gitmek için, hükümetin sınırlı araçları var, yani federal yetkililer, yerel aşırılık yanlılarını çökertmek veya diğer yasa hükümleri uyarınca kovuşturmak için genellikle denizaşırı gruplarla bağlantılar bulmak zorunda kalıyor.
Proud Boys’a 2020’deki cumhurbaşkanlığı tartışması sırasında “geri çekil ve beklemede bekleme” talimatını veren Trump gibi Cumhuriyetçi politikacılar, meseleleri karmaşıklaştırıyor.
Örneğin, Adalet Bakanlığı’nı okul çağındaki çocukların ebeveynlerinin okul yönetim kurulu toplantılarında kendilerini ifade etmelerini engellemeye çalışmakla suçlamak, GOP kampanyalarında düzenli bir konuşma konusu haline geldi. Ancak bu alkış satırları, aslında Adalet Bakanlığı’nın aşırılık yanlısı grupların bu mekanlarda kendilerini gösterme biçimlerine – bazı durumlarda silahlı olarak ortaya çıkmalarına veya karşı oldukları okul görevlilerini ve velileri bağırmalarına – yönelik tepkisine atıfta bulunuyor.
Campbell, “Cumhuriyetçi Parti ne yapacağını bilmiyor gibi görünüyor” dedi.
“Görünüşe göre Proud Boys’u ve diğer aşırılık yanlılarını azarlamadaki yetersizlikleri bu makineyi çok daha hızlı ilerletiyor ve kolluk kuvvetlerinin ayak uydurmasını gerçekten zorlaştırıyor.”
Demokrasi hakkında ne okumalı?
Peter Baker, Perşembe günü Beyaz Saray’daki bir zirve toplantısında, Başkan Biden beyaz üstünlüğünü kınadı ve Amerikalıları önyargıya karşı konuşmaya çağırdı. Başkan, “Amerika’da kötülük kazanamayacak, galip gelmeyecek” dedi. “Ve beyaz üstünlükçüler son sözü söylemeyecek.”
Cecilia Kang, Teksaslı küçük işletme sahibi, seçim sahtekarlığına dönüşen, oy pusulaları ve oy kullanma konusunda şüpheler eken Catherine Engelbrecht’in profilini çıkardı.
The New York Times tarafından 2017’den bu yana ABD’de açılan yaklaşık 400 oy sahtekarlığı suçlamasıyla ilgili bir inceleme, dolandırıcılık baskılarını eleştirenlerin söylediklerinin altını çizdi: Kovuşturmalar nadirdi ve genellikle yasaları çiğnediklerinin farkında olmayan insanları suçladılar, Michael Şaraplar yazıyor.
Neil Vigdor, kameralar, pleksiglas ve ateşe dayanıklı malzemelerle ABD genelindeki seçim yetkililerinin şiddet içeren söylemler yoğunlaştıkça güvenliği artırdığını yazıyor.
Alaska’dan Mary Peltola, Salı günü Meclis Başkanı Nancy Pelosi’nin yemin töreninden sonra Capitol’de. Kredi… Haiyun Jiang/The New York Times
Meclis’in en yeni üyesini yakalamak
On Politics, düzenli olarak Times fotoğrafçılarının çalışmalarına yer verir. Haiyun Jiang’ın yukarıdaki fotoğrafı çekmemiz hakkında bize söyledikleri:
Meclis Başkanı Nancy Pelosi’nin, bir Demokrat ve Kongre’ye seçilen ilk Alaska Yerlisi olan seçilmiş üye Mary Peltola için düzenlediği tören yemini için Capitol’deki Rayburn Odasına geldiğimde, kablolu fotoğrafçıların çoğu öne çıktı ve merkez.
Bunun yerine, yan tarafta Peltola’nın gelişini ve gidişini yakalamamı sağlayan bir nokta seçtim. Fotoğraf çekiminden sonra hızla odadan çıktım ve çıkmasını bekledim, sonra bu fotoğrafı çektim.
Kongrenin yeni basılmış bir üyesinin sevincini, temsil ettiği insanların gururunu, ancak basında biraz tedirginlik hissedebiliyordum.
Politika Üzerine’yi okuduğunuz ve The New York Times’a abone olduğunuz için teşekkür ederiz. – Blake
Bültenin geçmiş sayılarını buradan okuyun.
Okuduğunuzdan zevk alıyorsanız, lütfen başkalarına tavsiye etmeyi düşünün. Buradan üye olabilirler. Yalnızca abonelere özel tüm haber bültenlerimize buradan göz atın.
Geri bildiriminiz var mı? Kapsam için fikirler? Sizden haber almak isteriz. Bize [email protected] adresinden e-posta gönderin.